۴۷۳.المستدرك على الصحيحين- به نقل از ابو اُمامه، از پيامبر خدا صلی الله علیه و آله -: شام، گزيده خداوند از سرزمينهايش است که گزيده بندگانش را به سوى آن مىکشانَد. هر کس از شام به جاى ديگرى برود، به سبب ناخشنودى خداوند است و هر کس از جاى ديگر به آنجا در آيد، به سبب رحمت خداوند است.
۴۷۴.مسند ابن حنبل- به نقل از عمرو بن عاص -: شنيدم پيامبر خدا صلی الله علیه و آله مىفرمايد: «هنگامى که در خواب بودم، فرشتگان نزدم آمدند و عمود کتاب را از زير بالش من برداشتند و به شام بردند. هان! هنگام وقوع فتنهها، ايمان در شام است.
۴۷۵.المعجم الأوسط- به نقل از ابن عمر از پيامبر خدا صلی الله علیه و آله -: ابليس به عراق در آمد و حاجتش را گرفت. به شام در آمد، او را راندند تا به «سباق» رسيد. به مصر وارد شد و در آنجا تخم گذاشت و جوجه آورد و بساط خود را گسترد.
۱۱ / ۱۶
حديثسازى براى مبارک شمردن روز عاشورا
۴۷۶.علل الشرائع- به نقل از سليمان بن عبد اللّه خزّاز کوفى از عبد اللّه بن فضل هاشمى -: به امام صادق علیه السّلام گفتم: اى پسر پيامبر خدا! چگونه توده مردم، روز عاشورا را روز برکت ناميدند؟
ايشان، گريست و سپس فرمود: «وقتى حسين علیه السّلام کشته شد، مردم شام، با جعل اخبار براى يزيد، به وى تقرّب جستند و بر آن پاداش مالى گرفتند و از جمله چيزهايى که برايش جعل کردند، [فضائل] روز عاشورا بود که آن را روزى مبارک، خواندند تا مردم در آن، به جاى زارى و گريه و ماتم و اندوه، شادى و خوشحالى و خجستگى و آمادگى نشاط داشته باشند. خداوند، ميان آنان و ما، داورى کند!».
