363
گزیده شناخت نامه حدیث

گزارش‏هایی دیگر، از زبان امير مؤمنان علیه السّلام، امام حسن را مطلاق (بسيار طلاق دهنده) ناميده و به مردم توصيه کرده‏اند از ازدواج با ايشان، خوددارى کنند.۱

برخى، گفتار اميرمؤمنان علیه السّلام را مکرّر۲، يا در سخنرانى عمومى۳ دانسته‏اند و گاه علّت مخالفت ايشان را بیم از کينه‏ورزى قبائل برشمرده‏اند.۴ برخى متون نیز مخالفت ياران امير مؤمنان علیه السّلام با ايشان و تمايل به ازدواج دختران خود با امام حسن را ذکر کرده‏اند.

یک گزارش اهل سنت، طلاق‏هاى بدون دليل امام را با وجود علاقه اش به همسران، ياد کرده۵ و برخى، بهانه‏جويى امام حسن علیه السّلام را براى طلاق، مطرح کرده‏اند؛ از جمله اینکه يکى از همسران خلافت امام حسن علیه السّلام را به ايشان تبريک گفت، ولى امام آن را به معناى خوشحالى از قتل امير مؤمنان تعبير و او را سه طلاقه کرد و توضيح او را هم نپذيرفت. پس از آن و هنگامی که از محبّت فراوان او آگاه شد، با بيان عذر سه طلاقه کردن یکباره او، ازدواج با وی را مجاز ندانست.۶

در گزارش‏هايى نیز از مهريه کلان، همچون بيش از ده و بیست هزار درهم۷ و حتّى صد کنيز همراه صد هزار درهم، ياد شده است.۸ یک گزارش نیز از ازدواج‏هاى جمعی با چهار همسر و طلاق‏هاى يکباره چهار همسر دیگر ياد کرده است.۹ در موردى ديگر، آن گاه که پدر عروس به سبب ويژگى مطلاق بودن ايشان، درخواست عدم طلاق دختر خود را مطرح مى‏کند، با مخالفت امام و لغو اصل ازدواج، رو به رو مى‏شود.۱۰

1.. ر.ک: شناخت‌نامۀ حدیث: ح ۷۹۸.

2.. ر.ک: همان: ح ۷۹۳.

3.. ر.ک: همان: ح ۷۹۶.

4.. ر.ک: سیر أعلام النبلاء: ج ۳ ص ۲۶۲ ش ۴۷.

5.. ر.ک: تاریخ دمشق: ج ۱۳ ص ۲۵۱، تهذیب الکمال: ج ۶ ص ۲۳۷ ش ۱۲۴۸.

6.. ر.ک: تاریخ دمشق: ج ۱۳ ص ۲۵۰.

7.. ر.ک: قوت القلوب: ج ۲ ص ۴۱۲.

8.. ر.ک: تاریخ دمشق: ج ۱۳ ص ۲۴۹، حلیة الأولیاء: ج ۲ ص ۳۸ ش ۱۳۲.

9.. همان‏جا.


گزیده شناخت نامه حدیث
362

نقد گزارش‏هاى فراوانی ازدواج و طلاق امام حسن علیه السّلام۱

برخی گزارش‏ها در منابع شیعی و اهل سنت، حاکی از فراوانىِ ازدواج کردن و طلاق دادن امام حسن مجتبى است. دو روايت از اين مجموعه در کتاب الکافى و با يک سند صحيح و يک سند موثق، گزارش شده‏اند۲. سند روايت موجود در کتاب المحاسن نيز صحيح تلقّى مى‏شود.۳

اين متون به نقل از عبد اللّه‏ بن سنان و يحيى بن ابى العلاء از امام صادق علیه السّلام گزارش شده‏اند که هر دو از کارگزاران بنى عبّاس بوده‏اند، ولى وثاقت آنان، تأييد شده است. مصادر ديگر شيعى، همچون دعائم الإسلام و مناقب ابن شهرآشوب نيز متون مشابهی را گزارش کرده‏اند.

منابع اهل سنّت، همچون المصنّف، ابن ابی شیبه، تاريخ مدينة دمشق، تهذيب الکمال، سير أعلام النبلاء، البداية و النهاية برخى از اين متون را تکرار کرده‏اند. بيشتر اين گزارش‏ها، حاکى از وقوع اين اتّفاق در شهر کوفه و در دوره کوتاه خلافت امير مؤمنان علیه السّلام است.برخی، شمار ازدواج‏هاى امام مجتبى را پنجاه،۴ هفتاد،۵ نود،۶ دويست،۷ دويست و پنجاه۸ و حتّى سيصد ازدواج۹ برشمرده‏اند.

1.. به قلم پژوهشگر ارجمند، جناب حجّة الإسلام والمسلمین سید محمّد کاظم طباطبایى.

2.. ر.ک: شناخت‌نامۀ حدیث: ح ۷۹۶ و ۷۹۷.

3.. ر.ک: همان: ح ۷۹۵.

4.. ر.ک: همان: ح ۷۹۷.

5.. ر.ک: همان: ح ۷۹۴.

6.. ر.ک: الصواعق المحرقة: ص ۱۳۹.

7.. ر.ک: البدء والتاریخ: ج ۵ ص ۷۴.

8.. ر.ک: شناخت‌نامۀ حدیث: ح ۷۹۳.

9.. همان جا.

  • نام منبع :
    گزیده شناخت نامه حدیث
    سایر پدیدآورندگان :
    عبدالهادي مسعودي
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1400/08/19
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 1831
صفحه از 439
پرینت  ارسال به