فصل يازدهم:
جعل حدیث
۱۱ / ۱
هشدار پیامبر به حديثسازى
۴۲۹.پيامبر خدا صلی الله علیه و آله: هر کس بر ما اهل بيت دروغ ببندد، خداوند، او را روز قيامت، يهودى محشور مىکند و اگر دجّال را درک کند، به او ايمان مىآورَد و اگر درک نکند، در قبر به او ايمان مىآورَد.
۴۳۰.پيامبر خدا صلی الله علیه و آله: از بزرگترين افتراها، آن است که انسان، خودش را به کسى جز پدرش ببندد يا چيزى را به چشمش نسبت دهد که نديده است۱ يا گفتهاى را به پيامبر خدا صلی الله علیه و آله بربندد که نگفته است.
۴۳۱.امام على علیه السّلام - هنگامى که از احاديث پيامبر صلی الله علیه و آله از ايشان، سؤال شد -:... در زمان خودِ پيامبر خدا صلی الله علیه و آله، چندان بر ايشان دروغ بستند که خطبهاى ايراد کرد و فرمود: «اى مردم! دروغبندانِ بر من، بسيار شدهاند. هر کس به عمد بر من دروغ بندد، جايگاهش را بايد از آتش برگيرد».
۴۳۲.پيامبر خدا صلی الله علیه و آله: دروغ بستن بر من، به سان دروغ بستن بر کس ديگر نيست. هر کس بر من از روى عمد دروغ بندد، جايگاهش را بايد از آتش، برگيرد.
