299
گزیده شناخت نامه حدیث

۳۸۷.الكافى- به نقل از على بن سعيد -: به زُراره گفتم: بُکَير بن اَعيَن، برايم از امام باقر علیه السّلام نقل کرد که: «سهم‏ها، اضافه نمى‏آيند و بيش از شش نمى‏شوند».
زُراره گفت: اين، چيزى است که اصحاب ما هيچ اختلافى در آن ندارند [و] آن را از امام صادق و امام باقر علیهما السّلام اخذ [و نقل] کرده‏اند.

۳۸۸.الغيبة، طوسى - به نقل از حسين بن احمد حامدى بزّاز که پيرمردى گم‏نام بود -: شنيدم روح بن ابوالقاسم بن روح مى‏گويد: هنگامى که محمّد بن على شلمغانى، کتاب التکليف را تدوين کرد، شيخ [ابوالقاسم حسين بن روح] رضی الله عنه گفت: آن را براى من بجوييد تا به آن بنگرم. آن را آوردند و او، آن را از آغاز تا پايانش خواند و سپس گفت: مشکلى در آن نيست و از امامان، روايت نقل کرده است، مگر دو يا سه جا که آنها را به دروغ به امامان نسبت داده است، خدا، لعنتش کند!

۳۸۹.الغيبة، طوسى - به نقل از سلامة بن محمّد -: شيخ حسين بن روح رضی الله عنه، کتاب التأديب را به قم فرستاد و به جماعت فقيهان آن‏جا، نامه نوشت و به ايشان گفت: به اين نوشته بنگريد و ببينيد چيزى در آن هست که با نظر شما مخالف باشد؟
آنان به او نوشتند: همه آن، صحيح است و چيز مخالفى ندارد، مگر گفته‏اش در زکات فطره که آن را نيم صاع خوراک دانسته است، ولى نزد ما يک صاع خوراک (مانند جو) براى هر نفر است.


گزیده شناخت نامه حدیث
298

۳۸۷.الكافي عن علي بن سعيد: قُلتُ لِزُرارَةَ: إنَّ بُكَيرَ بنَ أعيَنَ حَدَّثَني عَن أبي جَعفَرٍ علیه السّلام أنَّ السِّهامَ لا تَعولُ، ولا تَكونُ أكثَرَ مِن سِتَّةٍ؟ فَقالَ: هذا ما لَيسَ فيهِ اختِلافٌ بَينَ أصحابِنا عَن أبي عَبدِ اللّهِ وأَبي جَعفَرٍ علیهما السّلام.۱

۳۸۸.الغيبة للطوسي عن الحسين بن أحمد الحامدي البزّاز - وكانَ شَيخاً مَستورا -: سَمِعتُ روحَ بنَ أبِي القاسِمِ بنِ روحٍ يَقولُ: لَمّا عَمِلَ مُحَمَّدُ بنُ عَلِيٍّ الشَّلمَغانِيُّ كِتابَ التَّكليفِ، قالَ الشَّيخُ - يَعني أبَا القاسِمِ - رضی الله عنه: اُطلُبوهُ إلَيَّ لِأَنظُرَهُ، فَجاؤوا بِهِ فَقَرَأَهُ مِن أوَّلِهِ إلى آخِرِهِ، فَقالَ: ما فيهِ شَيءٌ إلّا وقَد رُوِيَ عَنِ الأَئِمَّةِ، إلّا مَوضِعَينِ أو ثَلاثَةً فَإِنَّهُ كَذَبَ عَلَيهِم في رِوايَتِها لَعَنَهُ اللّهُ.۲

۳۸۹.الغيبة للطوسي عن سلامة بن محمّد: أنفَذَ الشَّيخُ الحُسَينُ بنُ روحٍ رضی الله عنه كِتابَ التَّأديبِ إلى قُمَّ، وكَتَبَ إلى جَماعَةِ الفُقَهاءِ بِها وقالَ لَهُم: اُنظُروا في هذَا الكِتابِ وَانظُروا فيهِ شَيءٌ يُخالِفُكُم؟
فَكَتَبوا إلَيهِ: إنَّهُ كُلَّهُ صَحيحٌ، وما فيهِ شَيءٌ يُخالِفُ إلّا قَولُهُ: (فِي) الصّاعِ فِي الفِطرَةِ نِصفُ صاعٍ مِن طَعامٍ، وَالطَّعامُ عِندَنا ـ مِثلُ الشَّعيرِ ـ مِن كُلِّ واحِدٍ صاعٌ.۳

1.. الكافي: ج ۷ ص ۸۱ ح ۲، تهذيب الأحكام: ج ۹ ص ۲۴۸ ح ۹۶۱ نحوه، وسائل الشيعة: ج ۱۷ ص ۴۲۱.

2.. الغيبة للطوسي: ص ۴۰۸ ح ۳۸۲، بحار الأنوار: ج ۵۱ ص ۳۷۵.

3.. الغيبة للطوسي: ص ۳۹۰ ح ۳۵۷، بحار الأنوار: ج ۵۱ ص ۳۵۹ ح ۶.

  • نام منبع :
    گزیده شناخت نامه حدیث
    سایر پدیدآورندگان :
    عبدالهادي مسعودي
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1400/08/19
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 2113
صفحه از 439
پرینت  ارسال به