293
گزیده شناخت نامه حدیث

۳. تصحيح حديث

۳۸۰.تهذيب الأحكام- به نقل از محمّد بن حسن صفّار -: به امام حسن عسکرى علیه السّلام نامه نوشتم و از او در باره چگونگى وقف صحيح، سؤال کردم؛ زيرا روايت شده که وقف، اگر معيّن نباشد، باطل است و به وارثان، باز گردانده مى‏شود، امّا اگر معيّن باشد، صحيح و جارى است. گروهى مى‏گويند: وقف معيّن، وقفى است که در وقف نامه‏اش ذکر شده که آن، وقف فلانى و فرزندان او پس از وى است و چون نسلشان منقرض شد، از آنِ فقيران و بينوايان است تا آن گاه که خداوند، زمين و هر کس را که روى آن است، ارث ببرد. گروهى ديگر مى‏گويند: وقف معيّن، يعنى در آن ذکر شود که آن، براى فلانى و نسل پس از وى است تا آن گاه که باقى بمانند و ديگر در آخر آن ذکر نکند که پس از انقراض نسل، از آنِ فقيران و بينوايان است تا آن گاه که خداوند، زمين و هر کس را که روى آن است، ارث ببرد.
و وقف غير معيّن، اين است که بگويد: «اين، وقف است» و کسى را ذکر نکند. کدام يک از اين وقف‏ها صحيح و کدام باطل است؟ امام علیه السّلام نوشت: «وقف‏ها [همه درست و] مطابق با همان است که واقف، وقف مى‏کند، إن شاء اللّه‏!».

۴. انکار حديث

۳۸۱.تهذيب الأحكام- به نقل از احمد بن محمّد بن مطهّر -: به امام حسن عسکرى علیه السّلام نوشتم که فردى از پدرانت علیهم السّلام روايت کرده است که فرموده‏اند: پيامبر خدا صلی الله علیه و آله در ماه مبارک رمضان، افزون بر ديگر روزها نماز نمى‏خوانْد.
امام علیه السّلام در پاسخ نوشت: «دروغ گفته است. خدا، دهانش را خُرد کند! در هر شب از ماه رمضان، بيست رکعت نماز بگزار تا بيستم ماه و در شب بيست و يکم، صد رکعت و در شب بيست و سوم نيز صد رکعت نماز بگزار و در هر يک از ده شب آخر، سى رکعت نماز بخوان».


گزیده شناخت نامه حدیث
292

۳. تَصحيحُ الحَديثِ

۳۸۰.تهذيب الأحكام عن محمّد بن الحسن الصفّار: كَتَبتُ إلى أبي مُحَمَّدٍ علیه السّلام أسأَ لُهُ عَنِ الوَقفِ الَّذي يَصِحُّ كَيفَ هُوَ؛ فَقَد رُوِيَ أنَّ الوَقفَ إذا كانَ غَيرَ مُوَقَّتٍ فَهُوَ باطِلٌ مَردودٌ عَلَى الوَرَثَةِ، وإذا كانَ مُوَقَّتاً فَهُوَ صَحيحٌ مُمضى، قالَ قَومٌ: إنَّ المُوَقَّتَ هُوَ الَّذي يُذكَرُ فيهِ أنَّهُ وَقفٌ عَلى فُلانٍ وعَقِبِهِ، فَإِذَا انقَرَضوا فَهُوَ لِلفُقَراءِ وَالمَساكينِ إلى أن يَرِثَ اللّهُ الأَرضَ ومَن عَلَيها. قالَ: وقالَ آخَرونَ: هذا مُوَقَّتٌ إذا ذُكِرَ أنَّهُ لِفُلانٍ وعَقِبِهِ ما بَقوا، ولَم يُذكَر في آخِرِهِ لِلفُقَراءِ وَالمَساكينِ إلى أن يَرِثَ اللّهُ الأَرضَ ومَن عَلَيها، وَالَّذي هُوَ غَيرُ مُوَقَّتٍ أن يَقولَ: هذا وَقفٌ، ولَم يَذكُر أحَدا، فَمَا الَّذي يَصِحُّ مِن ذلِكَ ومَا الَّذي يَبطُلُ؟ فَوَقَّعَ علیه السّلام:
الوُقوفُ بِحَسَبِ ما يوقِفُها إن شاءَ اللّهُ.۱

۴. إنكارُ الحَديثِ

۳۸۱.تهذيب الأحكام عن أحمد بن محمّد بن مطهّر: كَتَبتُ إلى أبي مُحَمَّدٍ علیه السّلام: إنَّ رَجُلاً رَوى عَن آبائِكَ علیهم السّلام أنَّ رَسولَ اللّهِ صلی الله علیه و آله ما كانَ يَزيدُ مِنَ الصَّلاةِ في شَهرِ رَمَضانَ عَلى ما كانَ يُصَلّيهِ في سائِرِ الأَيّامِ، فَوَقَّعَ علیه السّلام:
كَذَبَ، فَضَّ اللّهُ فاهُ! صَلِّ في كُلِّ لَيلَةٍ مِن شَهرِ رَمَضانَ عِشرينَ رَكعَةً إلى عِشرينَ مِنَ الشَّهرِ، وصَلِّ لَيلَةَ إحدى وعِشرينَ مِئَةَ رَكعَةٍ، وصَلِّ لَيلَةَ ثَلاثٍ وعِشرينَ مِئَةَ رَكعَةٍ، وصَلِّ في كُلِّ لَيلَةٍ مِنَ العَشرِ الأَواخِرِ ثَلاثينَ رَكعَةً.۲

1.. تهذيب الأحكام: ج ۹ ص ۱۳۲ ح ۵۶۲، الإستبصار: ج ۴ ص ۱۰۰ ح ۳۸۴، وسائل الشيعة: ج ۱۳ ص۳۰۸.

2.. تهذيب الأحكام: ج ۳ ص ۶۸ ح ۲۲۱، منتهى المطلب: ج ۶ ص ۱۳۵، وسائل الشيعة: ج ۵ ص ۱۸۳.

  • نام منبع :
    گزیده شناخت نامه حدیث
    سایر پدیدآورندگان :
    عبدالهادي مسعودي
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1400/08/19
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 2101
صفحه از 439
پرینت  ارسال به