۳۴۶.معانى الأخبار- به نقل از زيد شحّام -: از امام صادق علیه السّلام در باره سخنش: «عورت مؤمن، بر مؤمن، حرام است»، سؤال شد. ايشان فرمود: «مقصود، اين مطلب [روشن و مقبول همگان] نيست که پرده از عورتش بردارد و بخشى از آن را ببيند. مقصود آن است که چيزى بر ضدّ او نقل کند».
۳۴۷.معانى الأخبار- به نقل از مفضّل بن عمر -: به امام صادق علیه السّلام گفتم: مرا از [معناى] گفته پيامبر خدا صلی الله علیه و آله آگاه کن که در باره فاطمه فرمود: «او، سروَر زنان جهان است»؛ آيا او سروَر زنان روزگار خويش بود؟ امام علیه السّلام فرمود: «آن، در باره مريم است که سروَر زنان روزگار خود بود. فاطمه، سروَر زنان جهان از اوّلين و آخرين است».
۳۴۸.علل الشرائع- به نقل از عبد المؤمن انصارى -: به امام صادق علیه السّلام گفتم: عدّهاى روايت مىکنند که پيامبر خدا صلی الله علیه و آله فرموده: «اختلاف امّت من، رحمت است».
امام علیه السّلام پاسخ داد: «راست مىگويند». گفتم: اگر اختلاف آنان رحمت است، پس اتّحاد ايشان، عذاب است؟ فرمود: «معناى اين حديث، آن گونه نيست که تو و آنان فهميدهايد؛ بلکه منظور پيامبر صلی الله علیه و آله، اين سخن خداوند عز و جل است که: «پس چرا از هر جمعيتى از آنان، گروهى [معدود] کوچ نمىکنند تا تحصيل دانشِ عميق نمايند و قوم خود را آن گاه که به سوى آنها باز گشتند، هشدار دهند، باشد که آنها بر حذر باشند؟». خداوند به آنان فرمان داد که از هر سو، نزد پيامبر صلی الله علیه و آله بروند و پيش او، آمد و شد کنند و آموزش ببينند و سپس، نزد مردم خود برگردند و تعليمات دين را به آنها نيز بياموزند. منظور پيامبر صلی الله علیه و آله، آمد و شدِ آنها از شهرهايشان بود، نه اختلاف در دين خدا. دين، البتّه يکى است».
۳۴۹.مكارم الأخلاق- به نقل از عمّار ساباطى -: به امام صادق علیه السّلام گفتم: مردم، روايت مىکنند که پيامبر خدا صلی الله علیه و آله وصل کننده و وصل شونده را لعنت کرد. امام علیه السّلام فرمود: «آرى». گفتم: کسى که موها را مىبافد و به آنها، گيره مىزند [و آنها را به هم مىچسباند]، مراد است؟ امام علیه السّلام به من فرمود: «اين، اشکالى ندارد». گفتم: پس مقصود از وصل کننده و وصل شونده چيست؟ فرمود: «مقصود، زن بدکاره و قوّاد (وصل کننده مرد به زن بدکار) است».
۳. تصحيح حديث
۳۵۰.الكافى- به نقل از محمّد بن مارِد -: به امام صادق علیه السّلام گفتم: حديثى براى ما روايت شده است که شما فرمودهاى: «هر گاه شناختى، آنچه خواستى، بکن». فرمود: «آرى. من، اين را گفتهام». گفتم: اگر چه زِنا کنند يا دزدى کنند يا شراب بنوشند؟ امام علیه السّلام به من فرمود: «إنّا للّٰه وَ إنّا إليه راجعون. به خدا سوگند که اين، منصفانه نيست که ما، خود، براى عمل، مؤاخذه شويم و آنها، معاف باشند. من گفتهام: "هر گاه شناختى، آنچه از کارِ نيک خواستى، کم يا زياد، انجام بده؛ زيرا از تو پذيرفته مىشود"».
