۲۷۷.مسند الشاميّين- به نقل از معاوية بن ابى سفيان -: اى مردم! نقل کردن از پيامبر خدا صلی الله علیه و آله را کم کنيد. شما که [مى دانم] ناگزير از حديث گويى هستيد، پس آنچه را در روزگار عمر نقل مى‏شد، نقل کنيد. عمر، مردم را براى خدا مى‏ترسانْد.

۲۷۸.تقييد العلم- به نقل از قاسم بن محمّد -: به عمر بن الخطاب خبر رسيد که کتاب‏هايى در دست مردم پيدا شده است. عمر آن را ناپسند و ناروا شمرد و گفت: اى مردم، به من خبر رسيده که کتاب‏هايى در دست شما، پيدا شده است. محبوب‏ترين آنها نزد خدا، متعادل‏ترين و استوارترين آنهاست. هيچ کس کتابى را نزد خود نگاه ندارد مگر آن که آن را نزد من آورد تا در باره آن نظر دهم.
مردم پنداشتند که عمر مى‏خواهد در آنها بنگرد و آنها را بر امرى بدون اختلاف، درست و استوار سازد. آنها کتاب‏هايشان را آوردند و عمر همه را در آتش سوزاند.

۲۷۷.مسند الشاميّين عن معاوية بن أبي سفيان: يا أيُّهَا النّاسُ! أقِلُّوا الرِّوايَةَ عَن رَسولِ اللّهِ وأَنتُم مُتَحَدِّثونَ لا مَحالَةَ، فَتَحَدَّثوا بِما كانَ يَتَحَدَّثُ بِهِ في عَهدِ عُمَرَ؛ إنَّ عُمَرَ كانَ يُخيفُ النّاسَ فِي اللّهِ.^۱

۲۷۸.تقييد العلم من القاسم بن محمّد: أنَّ عُمَرَ بنَ الخَطّابِ بَلَغَهُ أنَّهُ قَد ظَهرَ في أيدي النّاسِ كُتُبٌ، فاستَنكَرَها، وكرهها، وقالَ: أيُّهَا الناس، أنَّهُ قَد بَلَغَني أنَّهُ قَد ظَهَرَت في أيديَكُم كُتُبٌ؛ فأحبّها إلى اللّه‏ أعدلها وأقومها، فلا يبقينّ أحد عنده كتاب، إلّا أتاني به، فأرى فيهِ رَأيي قالَ: فَظَنّوا أنَّهُ يُريدُ أن يَنظُرَ فيها، ويَقومها عَلى أمر لا يكون فيه اختلاف؛ فأتوه بكتبهم فأحرقها بالنار.^۲