۵ / ۴

ويژگى‏هاى لازمِ راويان

۱۸۵.پيامبر خدا صلی الله علیه و آله: حديث را جز از کسى که گواهى‏اش را مى‏پذيريد، نگيريد.

۱۸۶.امام على علیه السّلام: جز از فرد قابل اطمينان، حديث، نقل نکن که دروغگو مى‏شوى و دروغ، خوارى است.

۱۸۷.امام باقر علیه السّلام: درنگ کردن هنگام پيش آمدن شبهه، بهتر است از فرو رفتن در گرداب هلاکت. حديثى را روايت نکنى، بهتر است از اين که حديثى را نفهميده، روايت کنى.

۱۸۸.الكافى- به نقل از عبد اللّه‏ بن جعفر حِمْيَرى -: ابو على احمد بن اسحاق گفت: از او [امام هادى] علیه السّلام پرسيدم: با چه کسى داد و ستد کنم؟ يا از چه کسى فراگيرم؟^۱ و سخن چه کسى را بپذيرم؟ ايشان به او فرمود: «عَمرى^۲، مورد وثوق من است. آنچه او از جانب من به تو رسانْد، از من رسانده است و آنچه از قول من به تو گفت، از قول من گفته است. بنا بر اين، از او حرف بشنو و اطاعت کن؛ زيرا که او مورد وثوق و امين است».
همچنين ابوعلى به من گفت که همين را از ابومحمّد [امام حسن عسکرى] پرسیده و ايشان به او فرموده است: «عَمرى و پسرش، مورد وثوق‏اند. هر چه از جانب من به تو رساندند، از جانب من رسانده‏اند و آنچه به تو بگويند، از جانب من مى‏گويند. بنا بر اين، از آن دو حرف بشنو و اطاعت داشته باش که هر دو موثّق و امين هستند».

۱۸۹.رجال الكشّى- به نقل از احمد بن حاتم بن ماهويه -: به امام هادى علیه السّلام نامه نوشتم و از ايشان پرسيدم که آموزه‏هاى دينم را از چه کسى بگيرم؟ برادرِ ايشان هم همين را طىّ نامه‏اى از ايشان درخواست کرده بود. امام علیه السّلام در پاسخ به آن دو [نامه] نوشت: «آنچه را گفته‏ايد، متوجّه شدم. در دينتان، استوار باشيد، [آن هم] بر اساس نظر کسى که عمرى را در دوستى ما سپرى کرده باشد و در امر ما، پيش‏گام بوده، روزگار گذارنده باشد. اين گونه افراد، به خواست خداى متعال، برايتان کافى هستند».

1.. علامه مجلسى تردید را از راوى می‌‌داند، یعنى احکام و تکالیف دینى‏ام را از چه کسى فراگیرم؟ (مرآة العقول: ج ۴ ص ۶).

2.. یکى از نایبان چهارگانه امام مهدى علیه السّلام در روزگار غیبت صغرا.

گزیده شناخت نامه حدیث

108

۵ / ۴

ما يَجِبُ فِي الرّاوي مِنَ الصِّفاتِ

۱۸۵.رسول اللّه‏ صلی الله علیه و آله: لا تَأخُذُوا الحَديثَ إلّا عَمَّن تُجيزونَ شَهادَتَهُ.^۱

۱۸۶.الإمام عليّ علیه السّلام: لا تُحَدِّث إلّا عَن ثِقَةٍ؛ فَتَكونَ كاذِبا، وَالكَذِبُ ذُلٌّ.^۲

۱۸۷.الإمام الباقر علیه السّلام: الوُقوفُ عِندَ الشُّبهَةِ خَيرٌ مِنَ الاِقتِحامِ فِي الهَلَكَةِ، وتَركُكَ حَديثا لَم تُروَهُ خَيرٌ مِن رِوايَتِكَ حَديثا لَم تُحصِهِ.^۳

۱۸۸.الكافي عن عبد اللّه‏ بن جعفر الحميري عن أبي عليّ أحمد بن إسحاق: سَأَلتُهُ [الإمام الهادي علیه السّلام] وقُلتُ: مَن اُعامِلُ أو عَمَّن آخُذُ، وقَولَ مَن أقبَلُ؟ فَقالَ لَهُ: العَمرِيُ ثِقَتي، فَما أدّى إلَيكَ عَنّي فَعَنّي يُؤَدّي، وما قالَ لَكَ عَنّي فَعَنّي يَقولُ، فَاسمَع لَهُ وأَطِع؛ فَإِنَّهُ الثِّقَةُ المَأمونُ.
وأَخبَرَني أبو عَلِيٍّ أنَّهُ سَأَلَ أبا مُحَمَّدٍ علیه السّلام عَن مِثلِ ذلِكَ فَقالَ لَهُ: العَمرِيُّ وَابنُهُ ثِقَتانِ، فَما أدَّيا إلَيكَ عَنّي فَعَنّي يُؤَدّيانِ، وما قالا لَكَ فَعَنّي يَقولانِ، فَاسمَع لَهُما وأَطِعهُما، فَإِنَّهُمَا الثِّقَتانِ المَأمونانِ.^۴

۱۸۹.رجال الكشّي عن أحمد بن حاتم بن ماهويه: كَتَبتُ إلَيهِ - يَعني أبَا الحَسَنِ الثّالِثَ علیه السّلام - أسأَلُهُ عَمَّن آخُذُ مَعالِمَ ديني؟ وكَتَبَ أخوهُ أيضا بِذلِكَ. فَكَتَبَ إلَيهِما: فَهِمتُ ما ذَكَرتُما، فَاصمِدا في دينِكُما عَلى مُسِنٍّ فِي حُبِّنَا وكُلِّ كَبيرِ التَّقَدُّمِ في أمرِنا؛ فَإِنَّهُم كافوكُما إن شاءَ اللّهُ تَعالى.^۵

1.. تاريخ بغداد: ج ۹ ص ۳۰۱ الرقم ۴۸۴۳، عن ابن عبّاس، كنز العمّال: ج ۱۰ ص ۲۲۴ ح ۲۹۱۸۰.

2.. تحف العقول: ص ۷۹، بحار الأنوار: ج ۷۷ ص ۲۱۶ ح ۱؛ ربيع الأبرار: ج ۳ ص ۶۴۱.

3.. الكافي: ج ۱ ص ۵۰ ح ۹، المحاسن: ج ۱ ص ۳۴۰ ح ۶۹۹ کلاهما عن أبي سعيد الزهري.

4.. الكافي: ج ۱ ص ۳۳۰ ح ۱، الغيبة للطوسي: ص ۲۴۳ ح ۲۰۹ و ص ۳۶۰ ح ۳۲۲.

5.. رجال الكشّي: ج ۱ ص ۱۵ ح ۷، بحار الأنوار: ج ۲ ص ۸۲ ح ۳.

نام منبع :

گزیده شناخت نامه حدیث

سایر پدیدآورندگان :

عبدالهادي مسعودي

تعداد جلد :

1

ناشر :

انتشارات دارالحدیث

محل نشر :

قم

تاریخ انتشار :

1400/08/19

نوبت چاپ :

اول

نتیجه جستجو برای « »