کتاب "ارشاد اثر بخش" درس نامه آموزشی خادمان و کارکنان آستان مقدس حضرت عبدالعظیم حسنی علیه السلام، تألیف دکتر عبدالله عمادی، عضو هیات علمی پژوهشگاه قرآن و حدیث، از آثار آستان حضرت عبدالعظیم حسنی علیه السلام منتشر شد.
به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه قرآن و حدیث، کتاب "ارشاد اثر بخش" به عنوان درسنامه آموزشی خادمان و کارکنان آستان مقدس حضرت عبدالعظیم حسنی علیه السلام، با هدف توان افزایی و دانش افزایی آنها در ارشاد زائران و امر به معروف و نهی از منکر به رشته نگارش درآمده است.
این کتاب، یک راهنمای کاربردی برای کسانی است که در اماکن زیارتی به دنبال اثربخشی مثبت بر رفتار زائران هستند و دغدغه آن را دارند که امر به معروف و نهی از منکر آنها تأثیر مثبت روی زائران داشته باشد. در این کتاب راه های جدیدی برای افزایش اثربخشی در امر به معروف و نهی از منکر پیش روی خادمان اماکن زیارتی نهاده شده تا جایگاه ارتباطی و ارشادی خود را توسعه دهند و عملکرد زائران را بهبود بخشند.
نویسنده کتاب، تنها به اطلاعات کتابخانه ای اکتفا نکرده و از مصاحبه ها و مشاهدات میدانی آستان مقدس نیز کمک گرفته تا به مسأله های واقعی در این زمینه بپردازد و بتواند محتوای کتاب را به عرصه کاربست نزدیک گرداند. از این رو در این کتاب، موقعیت های مختلف ارشاد با توجه به مسائل عملی خادمان حرم های مطهر در مواجهه با زائران مورد بررسی قرار گرفته و در هر یک، فنون و محتواهای موفقیت آمیز پیشنهاد شده است.
محتوای کتاب ارشاد اثربخش شامل سه فصل می باشد؛ فصل اول به بیان مبانی و کلیات در پنج مبحث اشاره دارد. در فصل دوم و سوم به ترتیب به منش خادم تأثیرگذار و روش تأثیرگذاری اختصاص یافته است که در فصل دوم، خصائص معنوی، خردمند، مهربان، منصف،مقتدر، صادق و خوش اخلاق بودن خادمان مورد بحث قرار گرفته است. در فصل سوم نیز پس از بیان پیش اقناعگرها و محتوای خوب، ۹ مسأله رایج در اماکن شامل حمایت معنوی، برقراری نظم و انتظام، سفارش به اخلاق و آداب زیارت، پوشش نامناسب زائران، استعمال دخانیات، اختلاط زائران، اتراق کردن یا خوابیدن در حرم، بازی و سروصدای کودکان، مواجهه با مخالفت و مقاومت زائر بررسی شده است.
کتاب "ارشاد اثربخش" از آثار آستان حضرت عبدالعظیم حسنی علیه السلام با همکاری پژوهشگاه قرآن و حدیث و با تألیف دکتر عبدالله عمادی، عضو هیات علمی پژوهشگاه قرآن و حدیث، به زبان فارسی در قطع پالتویی و در ۲۰۴ صفحه به نگارش درآمده است و در سال ۱۴۰۲ با همکاریانتشارات دارالحدیث منتشر شده است.
