با توجه به آیات قبل این آیه و نیز سیاق آیات بعد که می‌فرماید:
(سَنَفْرُغُ لَکمْ أَیهَ الثَّقَلَانِ * فَبِأَیّ ءَالَاءِ رَبِّکمَا تُکذِّبَانِ * یا مَعْشَرَ الجْنِ وَ الْانسِ إِنِ اسْتَطَعْتُمْ أَن تَنفُذُواْ مِنْ أَقْطَارِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ فَانفُذُواْ لَا تَنفُذُونَ إِلَّا بِسُلْطَانٍ).۱
اى انس و جن! به زودى به [حساب] شما مىپردازیم. پس کدامیک از نعمت هاى پروردگارتان را انکار مىکنید؟ اى گروه جن و انس! اگر مىتوانید از کرانهها و نواحى آسمان‌ها و زمین بیرون روید، پس بیرون روید؛ نمىتوانید بیرون روید مگر با نوعى توانایى و قدرت.
مراد از «ثقلان» دو طایفه جن و انس است. بنا بر این، تفسیر آن به کتاب و عترت ـ چنان که در حدیث معروف ثقلین آمده ـ نیازمند نادیده گرفتن سیاق به شکل کلی است. گفتنی است که در این صورت معنای آیه از سیاق تهدید به بافت مژده و تبشیر تبدیل میگردد و شاید بتوان گفت معنای آیه از نگاه صادقین علیهما السلام چنین میگردد: ای دو امر خطیر، به زودی برای [تسلط] شما [عرصه را] خالی خواهیم گردانید.۲
علامه طباطبایی نیز با ملاحظه روایات فراونی که از سیاقها، الغای خصوصیت میکنند یا سیاقها را به کلی کنار میگذارند، فرموده است:
۰.أنَّ کلَّ جملةٍ وحدَها، و هی معَ کلِ قیدٍ من قیودِها تَحکي عن حقیقةٍ ثابتةٍ من الحقائق أو حُکمٍ ثابتٍ من الأحکام، کقوله تعالی: (قُلِ اللَّهُ ثُمَّ ذَرْهُمْ فِی خَوْضِهِمْ یلْعَبُونَ)،۳ ففیه معان أربع: الأول: (قُلِ اللَّهُ)، و الثانی: (قُلِ اللَّهُ ثُمَّ ذَرْهُمْ)، و الثالث: (قُلِ اللَّهُ ثُمَّ ذَرْهُمْ فِی خَوْضِهِمْ)،
