وجود و پیدایش این ذهنیتها شد، ولی میتوان هنگام تحلیل و پردازش، تمام توجه خود را بر سخن قرآن متمرکز نمود و تلاش نمود ذهنیت پیشین، فهم ما را به سمت خود نکشاند، بلکه واقعاً در صدد فهم آیات باشیم. بنا بر این، کلید حل مشکل ذهنیت‌های پیشین، التزام تام به مفاد آیات است.
گفتنی است رهایی از این ذهنیتها و پیشداوری مبتنی بر آن‌ها، شرط کشف صحیح دیدگاه و نظریه قرآنی است.
۲. کلان‌نگری و عبور از نگاه جزئی به آیات
با انجام دقیق گامهای قبلی تا حد زیادی دادههای قرآنی مرتبط با موضوع کشف میشوند؛ اما با این همه، ممکن است در آن‌ها به جایگاه هر مفهوم در شبکه ارتباطات اجزای موضوع در آیات قرآن کمتر عنایت شده باشد. یا ممکن است قواعد و مبانی موضوع ـ که بدون اشاره در آیات جاری است ـ کمتر دیده شده باشند.
بنا بر این، پژوهش‌گر باید سعی کند با استقرای کامل مفاهیم هر یک از ابعاد یا مفاهیم موضوع با نگاهی کلان، جایگاه اجزای موضوع و قواعد و اصول حاکم بر موضوع را شناسایی نماید.
۳. بیان مصادیق امروزی آیات
برای تبیین بهتر گزارههای قرآنی ضروری است به مصادیق امروزی آن‌ها اشاره شود تا پژوهش از حالت انتزاعی خود به سمت کاربردی شدن سوق یابد و مفاهیم قرآنی ملموس گردند.
۴. پرهیز از علم‌زدگی و علم‌ستیزی
در تفسیر آیات و به ویژه تعلیل آموزههای قرآنی نباید آنچنان به دستاوردهای علمی تکیه کرد و آیات را به نظریات علوم تجربی گره زد که از ظنی بودن آن‌ها غفلت شود و احیاناً با تحول در یافتههای علمی، آموزههای قرآنی دچار چالش
