دیگری نیز در اختیار ائمه وجود دارد؟۱ امام علی علیه السلام پاسخ میدهد: خیر، هر چه هست همین است. سپس با «إلا»ی منقطعه میفرماید: علاوه بر قرآن، دو چیز دیگر نیز نزد ماست: یکی فهم قرآن ـ که عطیه الهی است ـ و دیگری آنچه در این صحیفه از پیامبر صلی الله علیه و آله درباره دیات، احکام اسرا و قصاص مسلمان در قتل کافر نوشتهام. و چه بسا اشاره به بخشی از صحیفه معروف خویش باشد که به املای رسول خدا و خط ایشان است.
بنابراین ذیل این روایت میگوید که آنچه ائمه اطهار: بیان میکنند، یا سخنان نبوی است یا برداشتهایی است از قرآن (فَهماً یعطیه اللّهُ رجلاً فی القرآن).
علامه طباطبایی نیز در تفسیر خود این روایت را به این شکل گزارش میکند:
۰.وَ رُوِی عَنْ عَلِی۷: أَنَّه َقِیل لَهُ: «هَلْ عِنْدَکمْ شَیءٌ مِنَ الْوَحْی؟» قَالَ: «لَا وَ الَّذِی فَلَقَ الْحَبَّةَ وَ بَرَأَ النَّسَمَةَ إِلَّا أَنْ یُعْطِیَ اللَّهُ عَبداً فَهْمًا فِی کِتَابِه.»
از امام علی علیه السلام روایت شده، چون از ایشان سؤال شد: «آیا نزد شما چیزی از وحی وجود دارد»؟ فرمود: «به آن که دانه را شکافت و جان را آفرید خیر، مگر این که خداوند به بندهای فهمی نسبت به کتابش عطا کند».
سپس در توضیح آن مینویسد:
هو مِن غُرَرِ الأحادیث، و أقلُّ ما یَدلُّ علیه: أنَّ ما نُقِلَ مِن أعاجیبِ المعارفِ الصادرةِ عن مقامه العلمی الذی یَدهَشُ العقولَ مأخوذٌ مِن القرآن الکریم.۲
