این در حالی است که تعامل فرهنگها و تأثیر و تأثر فرهنگی در پدیده جهانگردی، در اجلاس مجمع عمومی سازمان جهانی گردشگری مورد توجه اساسی قرار گرفت و طی بیانیهای ضمن برشمردن آثار مثبت فرهنگی و اجتماعی ناشی از گردشگری داخلی و بینالمللی، از دولتها خواسته شد در حفظ منابع فرهنگی بکوشند. همچنین در اجلاس این مجمع در سال ۱۹۸۵، بر امر گردشگری فرهنگی تأکید بیشتری شد و در ضمن بیانیه صادرشده، بر تقدم امر فرهنگی بر امر اقتصادی و نیز به تصدیق و تأیید اصالت فرهنگی و احترام به میراث اخلاقی ملتها تصریح شد.۱
البته بیتردید جهانگردی موجب تغییر و تحول در ارزشهای مورد قبول جوامع میشود، اما آنچه مهم است اینکه بین ارزشهای متنوع و متعدد باید تفاوت قایل شد و بر حفظ برخی از اصول و ارزشهایی که مطلقاند (مانند ارزشهای اخلاقی و دینی) پافشاری نمود. گرچه از محافظت برخی از ارزشها و نیز سنن اجتماعی نیز نباید غافل شد.
آموزههای اسلامی، از یک سو بر فراگیری و عدم پافشاری بر عادات و سنن غیرمعقول تأکید کرده است و از سوی دیگر مؤمنان را در دین خود عزیز دانسته است. از امام صادق علیه السلام نقل شده است:
«المؤمن عزیز فی دینه:۲ مؤمن، در دین خود عزیز است».
«عزیز» از ماده «عزّ» به معنای شدت و قوّت است و بر غلبه و