کرد و نیز در پاداشِ هر کس که بدان عمل کند، تا روز قیامت شریک خواهد بود بدون آنکه از پاداش آنها کم شود؛ و نیز هرکس روش زشتی را بنیان نهد، جزای آن را خواهد دید و همچنین در جزای هرکس که بدان عمل کند، تا روز قیامت شریک خواهد بود بدون آنکه از جزای آنان کم شود».۱
بنابراین، رفتارها همواره تأثیرگذارند و نتیجهاش، کم یا زیاد، به صاحب آن رفتار بازگشت خواهد داشت و همه با نتیجه رفتارهای خود در دنیا و آخرت محشور و روبهرو خواهند شد.
با این توضیح، ارتباط این مبنا به اخلاق هتلداری چندان پوشیده نیست؛ زیرا اعتقاد به این مبنا، هتلداران و کارگزاران هتل را بر آن خواهد داشت تا در انجام مسئولیتهای خود حتی در ارتباط با مهمانان غیرمسلمان، کمترین اهمال و کوتاهی نداشته باشند و به بهترین شکلِ ممکن میزبان مهمانان خود باشند. بیشک نتیجه این حُسن رفتار خود را نه فقط در آخرت، بلکه در این دنیا نیز خواهند دید و از این طریق کارشان رونق میگیرد و منافع مادی مطلوب که یکی از اهداف میانی در شغل و حرفه است، حاصل خواهد شد. در مقابل، اگر میزبانی را به درستی فرانگیرند و انجام ندهند، نتیجه میزبانیِ نادرست دامنگیرشان خواهد شد و با پیامدهای عملکرد خود، در همین دنیا مواجه خواهند