75
در آمدی بر اخلاق هتلداری بر اساس آموزه های اسلامی

رفتار خودش مراقبت کند؛ بلکه هرکس باید علاوه بر اصلاح رفتار خویش، در صدد اصلاح رفتار دیگران نیز برآید و درباره آنچه در پیرامونش می‌گذرد حساس باشد. این مسئولیت به تناسب قرابت و نزدیکی افراد با یکدیگر، از اولویت‌های متفاوتی برخوردار خواهد بود. قرآن کریم در مرحله نخست مؤمنان را فرمان می‌دهد که خود و اهل خویش را از آتش دوزخ رهایی بخشند۱ و در مرحله بعد، بر اساس نص صریح قرآنی مؤمنان را برادر یکدیگر می‌خواند.۲ بی‌شک پیوند برادری میان افراد جامعه مسئولیت‌آور است و بی‌تفاوتی در برابر رفتارها و مشکلات برادران ایمانی پذیرفته نیست. در مرحله پسینی، دو فریضه امر به معروف و نهی از منکر به عنوان دو واجب از فروع دهگانه دین، بُعد اجتماعی دین و مسئولیت افراد در برابر یکدیگر را بیشتر از قبل نمایان می‌سازد و مسئولیت آنان را در جامعه خاطرنشان می‌کند؛ مسئول بروز انواع ناهنجاری‌های اجتماعی را افراد همان جامعه معرفی می‌کند و در یک جمله صریح، ایجاد هر گونه تغییر و تحول مثبت یا منفی در جامعه را ناشی از خواست یا عملکرد افراد همان جامعه می‌داند.۳

از سوی دیگر در فقه اسلامی مجرمان چند نوع‌اند: گاه مباشرند،۴ گاه

1.. سورۀ تحریم، آیۀ ۶: "یاَیُّهَا الَّذینَ ءامَنوا قوا اَنفُسَكُم واَهلیكُم ناراً".

2.. سورۀ حجرات، آیۀ۱۰: "إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ فَأَصْلِحُوا بَیْنَ أَخَوَیْكُمْ وَاتَّقُوا اللهَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُون: در حقیقت مؤمنان با هم برادرند، پس میان برادرانتان را سازش دهید و از خدا پروا بدارید، امید كه مورد رحمت قرار گیرید".

3.. سورۀ رعد، آیۀ ۱۱: "انَّ اللهَ لاَ یغَیرُ ماَ بِقَومٍ حَتی یغَیروا مَا بِاَنفُسِهِم".

4.. مجرم مباشر کسی است که خودش از روی عمد و اختیار جرمی را مرتکب شده است.


در آمدی بر اخلاق هتلداری بر اساس آموزه های اسلامی
74

مکانی برای اقامت‌اند، با موضوع هتلداری ارتباط مستقیم دارد و با توضیحی که بیان شد، هتلداری حرفه‌ای ارزشمند است و در راستای خدمت به خَلقِ خدا تعریف می‌شود.

۳. مسئولیت در برابر همنوعان

از مبانی مهم در موضوع اخلاق میزبانی، اعتقاد به مسئولیت داشتن انسان‌ها در برابر همنوعان خویش است. بر این اساس هریک از افراد جامعه دینی، هم نسبت به هم‌کیشان یا برادران ایمانی خویش و هم در برابر همنوعانی که در جامعه با آن‌ها زندگی می‌کنند مسئول است و بی‌توجهی به امور مسلمانان او را از گروه مسلمانان خارج می‌سازد. پیامبر خدا صلّی الله علیه و آله در حدیث مشهوری فرموده است:

«مَنْ اَصْبَحَ و لم یَهْتَمُّ بِاُمورِ الْمُسْلِمینَ فَلَیْسَ مِنْهُمْ وَ مَنْ سَمِعَ رَجُلاً یُنادى یا لِلْمُسْلِمینَ فَلَمْ یُجِبْهُ فَلَیْسَ بِمُسْلِمٍ:۱ هر کس صبح کند و به امور مسلمانان همت نورزد، از آنان نیست و هر کس فریاد کمک‌خواهى کسى را بشنود و به کمکش نشتابد، مسلمان نیست».

این بدان معناست که عضو جامعه اسلامی نمی‌تواند در مقابل رویدادها و حوادث جامعه خود و نیز رفتار مردم در آن جامعه بی‌توجه باشد، درباره رفع مشکلات آنان دغدغه‌مند نباشد و عافیت‌طلبی برگزیند. به عبارت دیگر خوب بودن در جامعه دینی به آن نیست که هر فرد فقط از

1.. کافى، ج ۲، ص ۱۶۴، ح ۵.

  • نام منبع :
    در آمدی بر اخلاق هتلداری بر اساس آموزه های اسلامی
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    01/01/1396
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 6059
صفحه از 248
پرینت  ارسال به