میزبانی ارتباط مستقیم ندارد، اما به طور غیرمستقیم در میزبانی و پذیرایی از مهمان اثرگذار خواهد بود. بنابراین برای ارتباط و پیوند این مبانی با موضوع میزبانی، نیازمند تبیین دقیق بوده، پس از تبیین روشنی از چگونگی ارتباط آن مبانی با میزبانی، ارتباط و تأثیرش در اخلاق میزبانی آشکار خواهد شد. این مبانی عبارت است از:
۱. ارزشمندی انسان
از مهم‌ترین مبانی اخلاق میزبانی، اعتقاد به ارزشمندی انسان به عنوان شریف‌ترین مخلوق خدا و موجودی است که از شرافت و کرامت تکوینی برخوردار است. براساس این مبنای کلیدی که تأثیر شگرفی در تعاملات و رفتارهای اجتماعی آدمی به دنبال دارد، ارزش انسان مختص به فرد، گروه یا نژاد خاصی نیست. تمام افراد بشر از فرزندان آدم‌ند و به یک معنا برادران و خواهران یکدیگرند. ازاینرو هیچ‌یک بر دیگری شرافت و برتری ندارد و تفاوتهای نژادی، قومی و قبیله‌ای و یا تفاوتهای ناشی از رنگ، زبان و مانند آن‌ها، موجب افزایش یا کاهش شرافت کسی نخواهد شد. در مکتب اخلاقی اسلام، تفاوت انسان‌ها در مرد و زن بودن به رسمیت شناخته شده است و اختلافات نژادی و قبیله‌ای صرفاً برای شناختِ بهتر است. ازاینرو مرد یا زن بودن و یا تفاوتهای نژادی و قومی شرافت‌آفرین نیستند، بلکه فقط تقوا و پرهیزکاری است که موجب کرامت و شرافت بیشتر خواهد شد.۱
