وظایف اخلاقی مؤکَّد به شمار می‌رود و حق اوست، تکریم و پذیراییِ کسی که هزینه اسکان، غذا و خدماتی را که به او ارائه می‌شود می‌پردازد، به طریق اولی لازم و ضروری است و کوتاهی در پذیرایی از او و کم گذاشتن از آن جفا و ستم در حقش به شمار خواهد آمد. بنابراین، انسان واردشده به هتل برای اقامت، با مهمان واردشده به منزل، از این حیث متفاوت است که تکریم و پذیرایی مهمان هتل از ضرورت بیشتری برخوردار بوده، به عنوان تکلیف شرعی و اخلاقی به شمار خواهد آمد؛ زیرا وجه اشتراک دو فرد مذکور این است که هر دو به جایی وارد شده‌اند و قصد اقامتی موقت دارند. پس اگر مقصود از مهمان، چنین فردی باشد، هر دو مهمان‌اند. حال اگر تکریم فرد نخست که وارد خانه دیگری شده و مکان اقامت و خوراک او بر عهده صاحب‌خانه است، لازم و مفروض است، تکریم کسی که زحمت کمتری برای میزبان خود دارد و تمام هزینه‌هایش را هم پرداخت می‌کند و برای میزبان خود منافع مادی به دنبال دارد، از اولویت بیشتر و بالاتری برخوردار است. امام باقر علیه السلام به نقل از پدرانش از قول پیامبرخدا صلّی الله علیه و آله فرموده است:

«اِذا دَخَلَ الرَّجُلُ بَلْدَةً فَهُوَ ضَیْفٌ عَلی مَن بِها مِنْ اَهلِ دینهِ، حَتّی یَرْحَلَ عَنْهُم:^۱ هرگاه کسی وارد شهری شد، او مهمانِ همدینان خودش در آن شهر است، تا آنکه آنجا را ترک کند».

بنابراین به اقتضای آموزه‌های اسلامی و نیز بر اساس حکم عقل، تازه‌واردان به شهر و دیار که برای مدت کوتاهی در آنجا اقامت می‌گزینند،

تعارضات می‌بایست راهکارهای مناسبی ارائه گردد. این تزاحمات یا تعارضات، مشکلاتی را برای هتلداران به وجود می‌آورد و این مشکلات باید به صورت نظری از سوی پژوهشگران مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد و راهکارهای مناسب و اخلاقی برای برطرف شدن آن ارائه شود. بر این اساس مشکل پیش رو توسط پژوهشگران به یک یا چند مسئله نظری تبدیل، و سپس راهکارهای علمی مناسب برای آن‌ استتنباط و پیشنهاد می‌شود. برای مثال گاه اهتمام به رعایت برخی اصول اخلاقی مانند اصل حرمت و کرامت نفس انسانی و اصل پایبندی به حریم خصوصی افراد به‌ویژه مهمانان موجب خواهد شد تا اصول دیگری مانند اصل پاسداری از امنیت اجتماعی و یا اصل امر به معروف و نهی از منکر نقض شود. تزاحم این گونه اصول با یکدیگر هنگام پذیرایی از مهمانان، از جمله مشکلاتی است که در حوزه اخلاق میزبانی و هتلداری نمایان می‌شود و رفع آن و ارائه راهکار مناسب برای هریک، از جمله وظایف متخصصان در عرصه اخلاق کاربردی است که در این قبیل پژوهش‌ها می‌بایست به آن‌ها پرداخته شود.

ممکن است اشکال شود که توصیه به تکریم مهمان در آموزه‌های دینی، ناظر به مهمانی است که به خانه وارد شود، نه مهمانی که در حقیقت مسافر است و به هتل وارد می‌شود. پس متون رواییِ ناظر به تکریم و پذیرایی از مهمان شامل مسافر هتل نمی‌شود.

در پاسخ باید گفت که اگر تکریم و پذیرایی از مهمانی که به منزل صاحب‌خانه وارد می‌شود و هزینه اقامت خود را نمی‌پردازد، لازم و از