با این حال همواره مشکلات و مسائل گوناگونی پدیدار می‌شود که نیازمند ورود متخصصان و صاحب‌نظران برای رفع آن مسائل است؛ به‌ویژه اگر بدانیم که اعتقادات دینی و اخلاقی از یک سو، و اقتضائات فرهنگی و بومی از سوی دیگر، اجازه جامه عمل پوشاندن به تمام آنچه را نهادهای بین‌المللی کرده‌اند نمی‌دهد. همچنین محدود نبودن مهمانان به هم‌وطنان و هم‌کیشان، مشکلات متعددی را رقم می‌زند که بی‌توجهی به برخی از آن مشکلات و مسائل موجب می‌شود نه تنها هتلداران، بلکه کشور از آن آسیب ببیند و نتواند آن گونه که باید در این حوزه رشد کند. با توجه به مشکلات موجود در هتلداری اسلامی به‌ویژه در بخش اخلاق میزبانی، در این فصل در صدد طرح برخی مسائل مهم و ارائه راه حل آن‌ها برآمده‌ایم.
۱. غلبه نگاه اقتصادی به هتلداری
همانگونه که اشاره شد، اشتغال‌زایی و درآمدزایی بالا و به‌ویژه ارزآوریِ این حرفه موجب شده است تا صاحبان سرمایه از یک سو و دولتمردان از سوی دیگر، این حرفه را بیشتر در راستای سودآوری و ارزآوری تحلیل کرده، آن را مزیتی اقتصادی و به تعبیر دیگر، صنعت به شمار آورند. نگاه به این حرفه با عینک سودگرایانه، آن هم از نوع مادی، موجب شده است برخی متولیان امر گردشگری و صاحبان اماکن اقامتی، مهمان هتل را به دیده مشتری و منبع کسب درآمد بنگرند. بدیهی است با این عینک، تمام اقدامات و از جمله خدمات در راستای جلب سود مادی بیشتر و
