مختلف شهری، به‌ویژه حمل و نقل آسان؛
- برقراری امنیت کامل در شهر به‌ویژه در اماکن مورد استفاده مهمانان؛
- آموزش عمومی به منظور آگاهی جامعه از اصول مهمان‌نوازی و پایبندی به آن اصول در سطح شهر.۱
موارد برشمرده‌شده، از جمله مهم‌ترین وظایف اخلاقی حاکمیت در ارتباط با مهمانان و گردشگران است. بنابراین اگرچه دولت‌ها این امور را اقدامات ضروری در جهت توسعه گردشگری می‌دانند، اما همانگونه که بیان شد این امور به عنوان تکالیف اخلاقی حاکمیت در ارتباط با مهمانان و گردشگران نیز قابل تعریف است؛ زیرا بدون تحقق این امور زیربنایی، مهمانان از مدت اقامت خود و هزینه‌ای که صرف کرده‌اند بهره مطلوب را نبرده، احساس خسران و زیان آنان را مکدر می‌کند و در حقیقت حقوقشان تضییع می‌شود و ضمن تجلی بداخلاقی در سطح جامعه، برای توسعه گردشگری نیز مانعی بزرگ به شمار خواهد آمد.۲
ج. اصول حاکم بر اصول اخلاقی و رفتاری میزبانی
آنچه تاکنون برشمردیم، برخی از مهم‌ترین اصول اخلاقی و رفتاری بود که در میزبانی و هتلداری اسلامی کاربرد فراوانی داشت. علاوه بر اصول برشمرده‌شده، اصول و قواعد دیگری نیز وجود دارد که اگرچه ممکن است
