درخواست آنان.

در کنار مهمان‌نوازی مردم یک شهر و دیار، مهمان‌نوازی حکومت و مسئولان دولتی نیز لازم است. به هر حال بهره‌مندی از مواهب ورود گردشگر سیاحتی و زیارتی، نیازمند زمینه‌سازی‌های متعدد زیرساختی و روبنایی است. ایجاد این زمینه‌ها، از جمله، امکانات مناسب برای بازدید از اماکن دیدنی و تفریحی و مراکز خرید، از جمله وظایف حاکمیتی است. البته این وظایف از یک منظر به عنوان لوازم و شرایط توسعه گردشگری به شمار می‌آید، اما از منظری دیگر وظیفه اخلاقی حاکمیت و مردم در ارتباط با مهمانان شهر یا کشور خود و به منظور آسان‌سازی اقامت و بازدید از آن شهر و دیار به شمار می‌آید. در این جهت می‌توان وظایف ذیل را مهم‌ترین مسئولیت‌های اخلاقی فراسازمانی در میزبانی به شمار آورد:

- تأمین ابزار لازم برای دسترسی آسان مهمانان به اطلاعات مورد نیاز در گردشگری؛

- اطلاع‌رسانی مناسب برای بهره‌مندی مطلوب مهمانان (به‌ویژه گردشگران) در زمان اقامت؛

- فراهم آوردن امکانات مناسب اقامتی و رفت‌وآمدی در شهر؛

- ایجاد فضایی مطلوب و بهداشتی در اماکن دیدنی و تاریخی؛

- ایجاد سهولت در همکاری‌های سازمان‌های مرتبط به منظور ارائه خدمات مناسب و بموقع به مهمانان؛

- فراهم آوردن امکانات رفاهی مورد نیاز گردشگران در مکان‌های

جایگاه میزبان ــ است و ذکر آن به‌تفصیل گذشت، برخی اصول اخلاقی دیگر درباره میزبانی در گردشگری متصور است که به میزبانان در هتل ارتباط نداشته، با حاکمیت و نیز افراد جامعه مرتبط است. این امر ازآن‌روست که دولت و حاکمیت و نیز مردم جامعه از یک منظر میزبان به شمار می‌آیند؛ زیرا بخش مهمی از مدت اقامت مهمانان، خارج از فضای هتل و در بین مردم کوچه و خیابان سپری می‌شود. به این دلیل حکومت و جامعه نیز درباره مهمانان خود مسئولیت‌هایی را بر عهده دارند. مخفی نماند که وقتی سخن از مهمان‌نوازی یک ملت یا قوم و قبیله می‌شود، مقصود فقط این نیست که وقتی مهمان به منزل آنان وارد می‌شود، از او به‌خوبی پذیرایی می‌کنند، بلکه مقصود آن است که وقتی مهمان در شهر رفت‌وآمد دارد احساس غریبی نکند و مردم آن دیار را مهربان، صمیمی و اهل یاری و کمک بیابد. در این صورت است که مهمان به‌راحتی و بدون دغدغه و نگرانی در آن شهر آمدوشد دارد و با مردم ارتباط برقرار می‌کند و آنگاه که راهنمایی و دستگیری هرچند اندک بخواهد، با روی بازِ مردم کوچه و بازار مواجه شده، غریب‌نوازی صادقانه را از آنان مشاهده می‌کند. به این ترتیب برخی از مهم‌ترین وظایف اخلاقی جامعه، یعنی مردمِ کوچه و بازار نسبت به مهمانان شهر و دیارشان عبارت است از:

- حُسن معاشرت و رعایت ادب و احترام نسبت به آنان؛

- برخورد صمیمی و توأم با مهربانی با افراد غریبه و از جمله گردشگران؛

- انصاف‌ورزی با آنان در معاملات؛

- یاری‌رسانی و دستگیری مطلوب و با رویی گشاده، هنگام ضرورت یا