خاطر سپار».^۱

این قاعده آنچنان متقن و مورد پذیرش عقل سلیم است که نمی‌توان برای مُتَخلّق بودن از آن صرف نظر کرد و آن را نادیده گرفت. از علی علیه السلام در سفارش به فرزندش حکایت شده است:

«ای پسرم! توصیه‌ام را دریاب، و نفْسِ خود را ترازو و مقیاس میان خود و دیگران قرار ده: پس آنچه را که برای خود دوست داری برای دیگران نیز دوست بدار، و آنچه را که برای خود خوش نمی‌داری، برای دیگران هم خوش مدار؛ پس ستم روا مدار، آنگونه که دوست نداری به تو ستم شود؛ و نیکی کن، آنگونه که دوست داری به تو نیکی کنند؛ و آنچه را که برای دیگران زشت می‌داری برای خود نیز زشت بشمار؛ و چیزی را برای مردم بپسند که برای خود می‌پسندی...».^۲

این سخنِ نسبتاً مفصل، به طور کامل قاعده زرین و ابعاد آن و کلید تعاملات اجتماعی و راز موفقیت در این حوزه ارتباطی را به‌خوبی بیان کرده است.

پیشگاه پروردگار جهانیان می‌ایستند؟!.

۰.خشمگین مشو و از مردم چیزی طلب مکن، و برای مردم بپسند آنچه را برای خود می‌پسندی.^۱

همچنین نقل شده است که عرب بادیه‌نشینی نزد پیامبر صلّی الله علیه و آله آمد، رکاب شتر پیامبر را گرفت و گفت: ای رسول خدا، چیزی به من یاد بده که به‌وسیله آن وارد بهشت شوم! پیامبر فرمود:

۰.«آنچه را که دوست داری دیگر مردمان نسبت به تو روا دارند، تو نیز همان را نسبت به آنان روا دار؛ و آنچه را که ناپسند می‌داری دیگر مردمان نسبت به تو انجام دهند، تو نیز آن را در حقّ آنان انجام مده. حال، رکاب شتر را رها کن! همین قاعده برای تو کافی است، برو و بر اساس آن عمل کن».^۲

همچنین از آن حضرت در نصیحتی به علی علیه السلام نقل شده است:

۰.«ای علی! هرچه برای خود نمی‌پسندی برای دیگری مپسند، و آنچه برای خود می‌خواهی برای دیگران هم بخواه؛ در این صورت در قضاوت خویش دادگر و در دادگری‌ات یکسان‌نگر خواهی بود، و اهل آسمان تو را دوست خواهند داشت و در سینه اهل زمین به محبت جای خواهی گرفت. این سفارش مرا ـ به خواست خدا ـ به