خدشهناپذیر در زندگی فردی و اجتماعی تبدیل کرده، موجب شده است تا همگان بر آن اذعان و اعتراف کنند و در عمل نیز بدان پایبند باشند. با توجه به متون دینی فراوان در تأکید به این اصل و نیز سیره پیشوایان دینی در اهتمام به آن، ضروری است مسلمانان بیش از دیگران بر اصل پاکیزگی اهتمام ورزند و در رعایت آن کوشا باشند. این ضرورت بدان جهت است که نه تنها سیره همیشگی پیامبر خاتم صلّی الله علیه و آله پاکیزگی بوده است، بلکه آن حضرت این اصل را از ارکان مسلمانی دانسته است و بیتوجهی به آن را سدی در برابر سعادت ابدی و ورود به بهشت معرفی کرده است.
علاوه بر پاكیزگی، زینت و آراستگی نیز از اصول رفتاری مهم در تعاملات اجتماعی است. آشکار است كه آراستگی و آرایش بدون نظافت و پاكیزگی اقدامی ناقص بوده، تعجب اطرافیان را برمیانگیزد. پس همانگونه که انسان ژولیده و نامرتب حتی اگر فردی پاكیزه باشد دافعهآفرین است؛ انسان آراسته و مرتب اما کثیف و ناپاک نیز که احتمالاً بوی
ناخوش از او متصاعد است، آراستگیاش تأثیر مثبتی در ایجاد ارتباط با همنوعان یا تحکیم آن نخواهد داشت.
هر کس با رعایت دو اصل پاکیزگی و آراستگی، ضمن احترام به شخصیت خویش و ساختن تصویری مطلوب از خود در ذهن مخاطب، در حقیقت مخاطبان و اطرافیانش را مورد احترام قرار داده، برای آنان ارزش و منزلت قایل شده است و این عملکرد، رضایت و خشنودی آنان را به دنبال خواهد داشت. درباره پیامبر خدا صلّی الله علیه و آله روایت شده است آن