ایمان است.

اما پذیرایی از مهمانان و از جمله مهمانان غیرمسلمان و فضیلت داشتن رفع نیازهای آنان، مستمسک مناسبی برای نادیده گرفتن احکام شرع مقدس و قوانین جامعه اسلامی نخواهد بود؛ زیرا آنان نیز برای آسایش حال مسلمانان هنگام مسافرت به بلادشان دست از عقاید و نیز خطوط قرمزشان برنمی‌دارند. هنوز هم مسلمانان با سفر به متمدن‌ترین کشورهای دنیا برای اولین نیازمندی‌های خود با محدودیت‌های فراوان مواجه‌اند. این در حالی است که فقدان مشروبات الکلی و یا خوردنی‌های غیرمجازی مانند گوشت خوک و یا برخی خوردنی‌های حرام هیچ محدودیتی برای غیرمسلمانان در بلاد اسلامی ایجاد نمی‌کند و آنان به‌راحتی می‌توانند از بقیه خوردنی‌ها و نوشیدنی‌های حلال در کشورهای اسلامی استفاده کنند بی آنکه با مشکل خاصی مواجه شوند؛ آنگونه که یک مسلمان در بلاد غیرمسلمان با مشکل مواجه می‌شود.

بنابراین به نظر می‌رسد ساده‌ترین و البته اطمینان‌بخش‌ترین پاسخ به این سؤال، پاسخ منفی است؛ یعنی همانگونه که می‌دانیم، آشامیدن مشروبات الکلی و مُسکرات (مست‌کننده‌ها) در اسلام حرام و از گناهان بزرگ است و براساس آیات و روایات متعدد پیامدهای سختی را به دنبال خواهد داشت. برای مثال آشامیدن شراب موجب خواهد شد تا چهل روز نماز پذیرفته نشود^۱ و یا کسی که دائم‌الخمر است وارد بهشت نشود.^۲

مصالح امت اسلامی برابر صلاحدید حاکم و دولت اسلامی ایجاب کند که با غیرمسلمانان پیمان صلح منعقد گردد و برای اموری که نفع جامعه اسلامی را به دنبال دارد وارد کشور اسلامی شوند، اشکالی بر آن مترتب نیست.^۱ همچنین برخی صاحب‌نظران مسلمان معتقدند:

۰.«معاشرت و مراوده با جهانگردان غیرمسلمان و تعیین پهنه و گستره آن باید در چارچوب اصل عزت و سیادت مسلمانان و حفظ شخصیت اسلامی باشد. بر پایه این اصل تنظیم الگو و تئوری آمدوشد و پیوندی که سبب از بین رفتن عزت و سربلندی مسلمانان شود و یا به نفوذ و چیرگی کافران بینجامد بی‌اعتبار خواهد بود».^۲

با توجه به آنچه گذشت، قانونی بودن ورود و اقامت غیرمسلمانان در بلاد اسلامی، این حق را برای آنان پدید می‌آورد که از حقوق انسانی برخوردار باشند و در جامعه محترم شمرده شوند. پس آنگاه که در مکانی همچون هتل اقامت کردند، می‌بایست همانند دیگران از پذیرایی مناسب و متناسب با شئون انسانی برخوردار گردند و با آنان به مِهر و عطوفت رفتار شود؛^۳ چرا که پذیرایی از مهمان، از مکارم اخلاق و نشانه