ارزشهای اسلامی در آنجا حاکم باشد. رعایت ارزشها و آداب اسلامی از جمله وجود غذایهای حلال و وجود امکانات مورد نیاز برای انجام فرایض دینی، احساس امنیت و خاطری آسوده را برای گردشگران مسلمان فراهم میکند۱ و از سوی دیگر برای غیرمسلمانان انگیزه آشنایی با ملت مسلمان و فرهنگ و عقاید آنان حاصل میشود.
به نظر میرسد آیه شریفه فوق به این نکته کلیدی اشاره داشته است آنگاه که فرمود: و جعلناکم شعوباً و قبائل لتعارفوا. خداوند در این فراز از آیه، تفاوتهای نژادی و قومی مردمان را در شناخت یکدیگر مؤثر دانسته و عامل ایجاد انگیزه برای شناخت یکدیگر بر شمرده است. این بدان معناست که عدم تفاوت، مانع تلاش برای شناخت میشد و شاید اصلاً نیازی برای شناخت دیگران به وجود نمیآمد؛ چرا که تفاوتی نبود تا انگیزهای برای شناخت به وجود آید.
بنابراین تفاوت مردمان از نظر نژاد و قبیله، عامل برخی تفاوتها در فرهنگ و آداب و رسوم خواهد شد و این امر در حقیقت از مهمترین انگیزههای شناخت یکدیگر در بین مردم خواهد بود؛ چیزی که تجربه جهان امروز آن را ثابت کرده و سازمانها و نهادهای گردشگری بر آن تأکید دارند و در اصطلاح، «گردشگری فرهنگی» خوانده میشود.۲