الصحة» است و معنایش این است كه اگر عملی از انسانی مشاهده شد كه دووجهی است و امکان تفسیر خوب و بد برای آن وجود دارد، لازم است آن را از نوع خوب بدانیم و كار او را به صورت صحیح و خوب توجیه کرده، به خود اجازه بدگمانی ندهیم. برای مثال در رستوران هتل، خانمی به ملاقات یکی از مهمانان هتل آمده و با هم به گفتگو و سرو غذا مشغول می‌شوند. حسن ظن به آنان یعنی عمل آنان را نادرست تفسیر نکرده، توجیه اخلاقی و مشروع برای آن در ذهن بسازیم و بدگمان نشویم؛ چرا که بدگمانی زمینه انجام گناهان و خطاهای دیگر را فراهم آورده، انسان را به ورطه هلاکت رهنمون می‌سازد.
از سخنان بسیار گرانسنگی که از پیامبر خدا صلّی الله علیه و آله به یادگار مانده، این سخن است که فرمود:
«اُطلُب لِاَخیكَ عُذراً، فَاِن لَم تَجِد لَه عُذراً فَالتَمِس لَهُ عُذراً:۱ برای گفتار و كرداری كه از برادرت سر می‌زند، عذری بجوی و اگر نیافتی، عذری بتراش».
امیر مؤمنان علی علیه السلام نیز در سخنی نورانی در این موضوع فرموده است:
«لاتَظُنَّن بِكَلِمَهٍ خَرَجَت مِن اَحَدٍ سُوءاً وَ انتَ تَجِدُ لَها فی الخَیرِ مُحتَمِلاً:۲ هرگاه سخنی از برادرت سر زد و تو می‌توانی برای آن محمل خوبی بیابی، به آن گمان بد مبر».
