نگاه تربیتی به مقوله شادی در کانون خانواده، در بسیاری از روایات دیگر نیز مشاهده میشود. پیامبر خدا صلی الله علیه وآله میفرماید:
مَنْ دَخَلَ السُّوقَ فَاشْتَرَى تُحْفَةً فَحَمَلَهَا إِلَى عِیالِهِ کانَ کحَامِلِ صَدَقَةٍ إِلَى قَوْمٍ مَحَاوِیجَ وَ لْیبْدَأْ بِالإِنَاثِ قَبْلَ الذُّکورِ فَإِنَّ مَنْ فَرَّحَ ابْنَتَهُ فَکأَنَّمَا أَعْتَقَ رَقَبَةً مِنْ وُلْدِ إِسْمَاعِیل.۱
هر که به بازار برود و هدیهای براى خانواده خود بیاورد، همچون حامل صدقه براى مردم نیازمند است، و به دخترها، پیش از پسرانْ هدیه بدهد؛ زیرا هر که دخترش را شاد کند، گویا بنده مؤمنى از فرزندان اسماعیل را در راه خدا، آزاد نموده است.
۲. شادیبخشی به کودکان بی سرپرست
بخش دیگری از احادیث، به وظایف شهروندان جامعه، در ایجاد فضای شاد برای کودکان بدون سرپرست، پرداخته و نتیجه مسئولیتپذیری آنان را شادی پایدار و جاودان، دانسته است. پیامبر صلی الله علیه وآله در این زمینه میفرماید:
إنّ فى الجَنَّةِ دارا یقالُ لَها دارُ الفَرَحِ، لا یدخُلُها إلّا مَن فَرَّحَ یتامَی المُؤمنینَ.۲
در بهشت، سرایى است که به آن، «شادىسرا» گفته مىشود و تنها کسى وارد آن مىشود که یتیمان مؤمنان را شاد سازد.
ز. مسئولیتپذیری یا مسئولیتگریزی؟
شکّی نیست که انسانها در قبال مسئله تعهّد و مسئولیتپذیری، تفاوتهایی دارند؛ امّا برخی افراد، از قبول مسئولیتهای اجتماعی، به کلّی سر باز زده، با شانه خالی کردن از مسئولیت خود، شادمان میشوند و