علی علیه السلام، ما را به این شاخصه، خواهد رساند:
کثْرَةُ الزِّیارَةِ تُورِثُ الْـملاَلَةَ.۱
دیدار بسیار ]همدیگر[، ملالت به بار میآورد.
کثرة الکلام تمل السمع.۲
زیادهگویی، شنونده را ملول میکند.
کثرة الهذرتمل الجلیس.۳
زیادهگویی در کلامی که بدان اعتنا نشود، همنشین را ملول میکند.
به روشنی پیداست که ویژگی کثرت در به وجود آمدن ملالت، نقشی اساسی دارد و در بررسی روایات، میتوان به طبقهبندی آنها پرداخت.
د. سستی، از منظر احادیث
گستره وسیع احادیث مرتبط با موضوع سستی و وجود کلید واژههای هممعنا، ما را به سمت دستهبندیهای در خور توجّهی، هدایت میکند.
در بخش ابتدایی، به عوامل سستی پرداخته شده است. از مجموع حدود سی حدیث، دستهبندی نُهگانهای صورت گرفت. پُرخوری و سیری، بلندی موی بدن، وسوسههای شیطان، زیادهگویی، رویگردانی قلب، موقعیت خوشایند، کمکاری و اهمالکاری، توانی و پشیمانی، موضوعات دستهبندی شده این بخش هستند.
در بخـش دیگـری از متون روایی، پیامدهای سستی مورد توجّه قرار