و کاربرد آن، در زندگی انسان، از اهمّیت خاصّی برخوردار بوده، نکتهای متفاوت از عوامل نشاط را در خود، جای داده است. لذا همان گونه که قبلاً بیان شد، نشاط، در فرمول شادکامی، همان شادی است و باید به گونهای در مسیر شادکامی به کار گرفته شود که بدان منجر شود. برای تبیین بهتر نشاط و موقعیت آن، به طرح احادیث درباره آن میپردازیم:
الف. هدایت
یکی از مسیرهای به کارگیری نشاط در زندگی امروز بشر، نشاط در هدایت است. پیدا نمودن مسیر حق و دست یافتن به صراط مستقیم،راهی است که نشاط باید در آن، هزینه شود. امام علی علیه السلام آن گاه که پرهیزگاران را توصیف میکند، یکی از ویژگیهای آنان را داشتن نشاط میداند، آن هم نشاطی در مسیر هدایت. آن حضرت میفرماید:
فَمِنْ عَلاَمَةِ أَحَدِهِمْ أَنَّک تَرَى لَهُ قُوَّةً فِی دِینٍ .... وَ نَشَاطاً فِی هُدىً.۱
از نشانههای پرهیزگاران، آن است که همانا تو در وجود او، نیرویی در دینش... و نشاطی در مسیر هدایتش میبینی.
ب. عبادت
دعاهای معصومان علیهم السلام مؤیّدی است تا یکی دیگر از جایگاههای نشاط، مشخّص گردد. امام کاظم علیه السلام میفرماید:
اللهمَّ اقْضِ لِی فِی الأَرْبِعَاءِ أَرْبَعاً اجْعَلْ قُوَّتِی فِی طَاعَتِک وَ نَشَاطِی فِی عِبَادَتِک۲ .