این گونه آیات، شادی را در نتیجه برخورداری از نعمتهای الهی میدانند. انسانهای قدردان و سپاسگزار، میتوانند، بهره کافی را از چنین موقعیتهایی ببرند و آن را به شادی پایدار، تبدیل نمایند. در غیر این صورت، باعث زیانهای فراوانی خواهد شد.
ﻫ . دانش و تحصیلات
منابع مرتبط با تأثیر سطح دانش بر شادمانی، در آموزههای دینی، محدود است؛ امّا در این نکته، تردیدی نیست که دانش و تحصیلات، اگر در خدمت اهداف الهی و خدمت به بشر نباشد، شادی زودگذر به حساب میآید. خداوند متعال، در تبیین وضعیت آنان که به واسطه دانش خود، از حقایق و واقعیات، چشمپوشی نموده، بدین سبب شادمان شدند، میفرماید:
(فَلَمَّا جاءَتْهُمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَیناتِ فَرِحُوا بِما عِنْدَهُمْ مِنَ الْعِلْمِ وَ حاقَ بِهِمْ ما کانُوا بِهِ یسْتَهْزِؤُنَ.۱
و چون پیامبرانشان، دلایل آشکار برایشان آوردند، به آن مقدار ]مختصرى[ از دانش که نزدشان بود، خشنود شدند و ]سرانجام[ آنچه به ریشخند مىگرفتند، آنان را فروگرفت)
.
با همه این اوصاف، امروزه تأثیر تحصیلات و چگونگی آن بر شادی، مورد تحقیق قرار گرفته است. تحقیقات، نشان دهنده همبستگی مثبت سطح تحصیلات با شادمانی بود. آنها در تحلیل خود دریافتند که تحصیلات، روی میزان خوشبختی افراد، تأثیر دارد.۲