پژوهشى در باره مصونيت قرآن از تحريف ^۱

واژه‏شناسى «تحريف»

تحريف از ريشه «ح ر ف» به معناى : لبه، كناره، جهت و وجه هر چيز است. بيشتر لغويان از جمله جوهرى، زَبيدى و راغب ، حرف را به همين معنا دانسته‏اند ^۲ و بر اين اساس، تحريف، به معناى: كنار بردن، به كنارى كشاندن يا كنار زدن چيزى و يا برگرداندن و دگرگون كردن چيزى از وجه آن است. تحريف كلام نيز - كه به معناى تغيير و دگرگون ساختن معناى آن است - ^۳ به همين وجه برمى‏گردد؛ زيرا محرِّف با كنار زدن آن از معناى صحيح و مقصود نظر گوينده ، آن را به معنا و سمت ديگرى برمى‏گرداند ، خواه اين تحريف با تغيير يا جا به جايى حروف، كلمات و جملات باشد و يا با تفسير نادرست آنها.

گونه‏هاى تحريف تورات‏

قرآن كريم گونه هاى متعدّدى از تحريف كتاب را از كار بنى اسرائيل حكايت