251
شناخت‌نامه قرآن بر پايه قرآن و حديث - جلد اوّل

گويا اختلاف ياد شده، ناشى از خلط ميان كاتبان وحى با ديگر كاتبان پيامبر صلى اللَّه عليه و آله بوده و نويسندگانِ كتاب‏هاى تاريخ قرآن، نتوانسته‏اند كاتبان وحى را از ديگر كاتبان بازشناسند. از اين‏رو، برخى قرآن‏پژوهان، مجموع دبيران پيامبر را، كه عده ايشان به ۵۱ نفر مى‏رسيده، ۱ در زمره كاتبان وحى بر شمرده‏اند. نيز در برخى گزارش‏ها علاوه بر اجمال، نام تمام باسوادان آن عصر در شهرهاى مكه و مدينه به عنوان كاتب ذكر شده است. مسلم است كه پيامبر نويسندگانى داشته، اما همه آنها كاتب وحى نبوده‏اند؛ بلكه عده‏اى كارهاى دبيرى و دفترى را به عهده داشته و هر يك متولى نوشتن گونه‏اى از نامه‏ها بوده‏اند. ۲

انواع دبيران پيامبر صلى اللَّه عليه و آله‏

برخى محققان، دبيران رسول اللَّه صلى اللَّه عليه و آله را به سه دسته تقسيم كرده‏اند: ۱ . نويسندگان وحى ، شامل على عليه السلام، ابىّ بن كعب، زيد بن ثابت، عبد اللَّه بن سعد بن ابى سرح، عثمان بن عفان، حنظلة بن ربيع ۲ . نويسندگان عهدنامه‏ها و نامه‏ها كه تعداد ايشان به ۳۷ نفر مى‏رسيده است . ۳ . نويسندگان زكات و خمس و مصارف آنها كه كسانى مانند زبير، عبد اللَّه بن رواحه، معيقب بن ابى فاطمه، حذيفة بن يمان و معاذ بن جبل از آنها بوده‏اند. ۳
نخجوانى گويد: «رسول را ده كاتب بود، بعضى وحى مى‏نوشتند و بعضى حساب صدقات و بردگان كه از غزوات آورندى». ۴

1.سيماى كارگزاران على بن ابى طالب : ج‏۳ ص‏۴۷.

2.العقد الفريد : ج‏۴ ص‏۱۵۲ - ۱۵۳؛ تاريخ اليعقوبى : ج‏۲ ص‏۸۰.

3.مكاتيب الرسول : ج‏۱ ص ۱۲۳ - ۱۳۰؛ تاريخ قرآن، محمود راميار : ص‏۲۶۶.

4.تجارب السلف : ص‏۷.


شناخت‌نامه قرآن بر پايه قرآن و حديث - جلد اوّل
250

مى‏كرد، ۱ بر پوست، استخوان‏هاى پهن شتر يا گاو (مانند كتف و دنده‏ها)، برگ خرما و يا سنگ‏هاى پهن سفيد مى‏نوشتند ۲ و نسخه‏اى از آن را در خانه پيامبر صلى اللَّه عليه و آله و نسخه‏اى را نزد خود نگه مى‏داشتند. ۳ بر اساس گزارشى از زيد بن ثابت، وى پس از فراغت از نوشتن وحى به املاى رسول خدا، نوشته خود را به دستور پيامبر صلى اللَّه عليه و آله براى آن حضرت مى‏خوانده است. ۴

شمار كاتبان‏

پيامبر صلى اللَّه عليه و آله براى اجراىِ امور ديوانى، ادارى و كتابت وحى ، كاتبان و منشيانى داشت كه منابع مختلف ، در گزارش عده آنان همخوانى ندارند. يعقوبى (بدون تفكيك ميان كاتبان وحى و غير وحى)، آنان را سيزده نفر ۵ دانسته و برخى ديگر چهارده، ۶ ابن عساكر ۲۴، ۷ حلبى ۲۶، ۸ و برخى ۴۰، ۹ ۴۲ ۱۰ ، ۴۳ ۱۱ و بعضى ۴۵ نفر ۱۲ ثبت كرده‏اند. ۱۳ قرائنى در دست است كه همه اين كسان را نمى‏توان كاتب وحى قلمداد كرد و حتى برخى محققان، كاتبان وحى را تنها شش نفر دانسته است. ۱۴

1.تفسير الحبرى : ص‏۱۵۸ و ۵۷۶؛ شواهد التنزيل : ج‏۱ ص‏۴۸؛ الموسوعة القرآنية : ج‏۱ ص‏۳۵۲.

2.الإتقان فى علوم القرآن : ج‏۱ ص‏۱۶۳ - ۱۶۴ ؛ إمتاع الأسماع : ج‏۹ ص‏۳۳۴؛ التمهيد فى علوم القرآن : ج‏۱ ص‏۲۸۸.

3.پژوهشى در تاريخ قرآن : ص‏۲۱۰؛ تفسير احسن الحديث : ج‏۱ ص‏۱۴.

4.آيات الاحكام، جرجانى : ج‏۳ ص‏۱۹ .

5.تاريخ اليعقوبى : ج‏۲ ص‏۸۰.

6.منهاج البراعة : ج‏۱ ص‏۲۰۷.

7.تاريخ دمشق : ج‏۴ ص‏۳۲۳ - ۳۴۹.

8.السيرة الحلبية : ج‏۳ ص‏۴۲۲.

9.در آستانه قرآن : ص‏۲۷.

10.تاريخ قرآن زنجانى : ص‏۵۱، پژوهشى در تاريخ قرآن : ص‏۲۰۲.

11.در آستانه قرآن : ص‏۲۷؛ أضواء البيان : ج‏۹ ص‏۲۰.

12.پژوهشى در تاريخ قرآن : ص‏۲۰۲؛ تاريخ قرآن، محمود راميار : ص‏۲۶۳ - ۲۶۴ .

13.بحوث فى تاريخ القرآن و علومه : ص‏۱۳۱.

  • نام منبع :
    شناخت‌نامه قرآن بر پايه قرآن و حديث - جلد اوّل
    سایر پدیدآورندگان :
    جمعي از پژوهشگران، اصغر هادوي کاشاني، محمّد احسانى‏فر لنگرودى، علي‌رضا نظري خرّم، محمّدرضا حسين‌زاده، علي شاه‌ علي‌زاده، حميد رضا شيخي (مترجم)
    تعداد جلد :
    4
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    02/01/1391
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 7985
صفحه از 500
پرینت  ارسال به