۱۷۰.امام باقر عليه السلام - در باره اين سخن خداوند : (تا چون هراس از دلهايشان برطرف شد ، گفتند : «پروردگارتان ، چه فرمود ؟». گفتند : حقيقت . و اوست بلندمرتبه و بزرگ) -:در فاصله مبعوث شدن عيسى بن مريم عليه السلام تا مبعوث شدن محمّد صلى اللَّه عليه و آله ، اهل آسمانها ، ديگر وحىاى را نشنيدند . پس هنگامى كه خداوند ، جبرئيل عليه السلام را به سوى محمّد صلى اللَّه عليه و آله فرستاد ، آسمانيان صداى وحى شدن قرآن را كه مانند صداى افتادن آهن بر روى تخته سنگ بود ، شنيدند و از هوش رفتند . چون از وحى فراغت يافت ، جبرئيل عليه السلام باز گشت و از اهل هر آسمانى كه مىگذشت ، هراس از دلهايشان برطرف مىشد ؛ يعنى دلهايشان آرام مىگرفت و به يكديگر مىگفتند : (پروردگارتان ، چه فرمود ؟ گفتند : حقيقت . و اوست بلندمرتبه و بزرگ) .
