117
شناخت‌نامه قرآن بر پايه قرآن و حديث - جلد اوّل

۱ / ۲ - ۴۷

شافعِ مُشَفَّع (ميانجىِ مقبول)

۹۶.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله : قرآن ، ميانجى‏اى است كه ميانجيگرى‏اش ، پذيرفته مى‏شود ، و شكايت كننده‏اى است كه ادّعايش ، تصديق مى‏شود . بنا بر اين ، هر كه قرآن برايش ميانجيگرى كند ، ميانجيگرى‏اش پذيرفته مى‏شود ، و هر كه قرآن از او شكايت كند ، ادّعايش تصديق مى‏گردد .

۱ / ۲ - ۴۸

شكايت كننده تصديق شونده‏

۹۷.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله : هر گاه فتنه‏ها همچون پاره‏هاى شب تار ، شما را فرو پوشاند، به قرآن روى آوريد ؛ زيرا قرآن ، ميانجى‏اى است كه ميانجيگرى‏اش پذيرفته است و شكايت‏كننده‏اى است كه ادّعايش تأييد مى‏شود .

۹۸.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله : قرآن ، ميانجى‏اى است كه ميانجيگرى‏اش پذيرفته مى‏شود ، و شكايت كننده‏اى است كه ادّعايش تصديق مى‏شود . هر كه آن را فراپيشِ خود قرار دهد ، او را به سوى بهشت مى‏كشانَد ، و هر كه آن را پشت سرش قرار دهد ، او را به سوى دوزخ ، سوق مى‏دهد .

۱ / ۲ - ۴۹

مِنهاج واضح (راهِ نمايان)

۹۹.امام على عليه السلام : [خداوند،] او (پيامبر صلى اللَّه عليه و آله) را با نور تابان و برهان روشن و راهِ نمايان و كتاب راه‏نما فرستاد .


شناخت‌نامه قرآن بر پايه قرآن و حديث - جلد اوّل
116

۱ / ۲ - ۴۷

الشّافِعُ المُشَفَّعُ‏

۹۶.رسول اللَّه صلى اللَّه عليه و آله : القُرآنُ شافِعٌ مُشَفَّعٌ ، وماحِلٌ ۱ مُصَدَّقٌ ، فَمَن شَفَعَ لَهُ القُرآنُ شُفِّعَ ، ومَن مَحَلَ بِهِ القُرآنُ صُدِّقَ. ۲

۱ / ۲ - ۴۸

الماحِلُ المُصَدَّقُ‏

۹۷.رسول اللَّه صلى اللَّه عليه و آله : إذَا التَبَسَت عَلَيكُمُ الفِتَنُ كَقِطَعِ اللَّيلِ المُظلِمِ فَعَلَيكُم بِالقُرآنِ ، فَإِنَّهُ شافِعٌ مُشَفَّعٌ وماحِلٌ مُصَدَّقٌ. ۳

۹۸.عنه صلى اللَّه عليه و آله : القُرآنُ شافِعٌ مُشَفَّعٌ ، وماحِلٌ مُصَدَّقٌ ، مَن جَعَلَهُ أمامَهُ قادَهُ إلَى الجَنَّةِ ، ومَن جَعَلَهُ خَلفَهُ ساقَهُ إلَى النّارِ . ۴

۱ / ۲ - ۴۹

المِنهاجُ البادي‏

۹۹.الإمام عليّ عليه السلام : اِبتَعَثَهُ بِالنّورِ المُضي‏ءِ ، وَالبُرهانِ الجَلِيِّ ، وَالمِنهاجِ البادي ، وَالكِتابِ الهادي. ۵

1.مَاحِلٌ مصدَّق: أي خصم مجادلٌ مصدّق (النهاية : ج ۴ ص ۳۰۳ «محل»).

2.تفسير القرطبي : ج ۱۵ ص ۲ ، نوادر الاُصول : ج ۲ ص ۲۴۶ كلاهما عن محمّد بن عليّ ، كنز العمّال : ج ۱ ص ۵۲۷ ح ۲۳۶۲ نقلاً عن الحاكم في تاريخه عن محمّد بن الحنفيّة عن الإمام عليّ عليه السلام عنه صلى اللَّه عليه و آله.

3.الكافي : ج ۲ ص ۵۹۹ ح ۲ عن السكوني عن الإمام الصادق عن آبائه عليهم السلام ، تفسير العيّاشي : ج ۱ ص ۲ ح ۱ عن محمّد بن مسعود عن الإمام الصادق عن آبائه عليهم السلام عنه صلى اللَّه عليه و آله ، النوادر للراوندي : ص ۱۴۴ ح ۱۹۷ عن الإمام عليّ عليه السلام عنه صلى اللَّه عليه و آله ، بحار الأنوار : ج ۷۷ ص ۱۳۴ ح ۴۶ ؛ كنز العمّال : ج ۲ ص ۲۸۹ ح ۴۰۲۷ نقلاً عن العسكري عن الإمام عليّ عليه السلام عنه صلى اللَّه عليه و آله .

4.المعجم الكبير : ج ۱۰ ص ۱۹۸ ح ۱۰۴۵۰ ، حلية الأولياء : ج ۴ ص ۱۰۸ كلاهما عن عبد اللَّه بن مسعود ، شعب الإيمان : ج ۲ ص ۳۵۱ ح ۲۰۱۰ عن جابر ، نوادر الاُصول : ج ۲ ص ۲۴۶ عن محمّد بن عليّ نحوه ، كنز العمّال : ج ۱ ص ۵۵۲ ح ۲۴۷۴ نقلاً عن محمّد بن نصر عن أنس نحوه ؛ المجازات النبويّة : ص ۳۰۷ ح ۲۳۳ وفيه صدره إلى «مصدّق» .

5.نهج البلاغة : الخطبة ۱۶۱ ، بحار الأنوار : ج ۱۸ ص ۲۲۲ ح ۵۸ .

  • نام منبع :
    شناخت‌نامه قرآن بر پايه قرآن و حديث - جلد اوّل
    سایر پدیدآورندگان :
    جمعي از پژوهشگران، اصغر هادوي کاشاني، محمّد احسانى‏فر لنگرودى، علي‌رضا نظري خرّم، محمّدرضا حسين‌زاده، علي شاه‌ علي‌زاده، حميد رضا شيخي (مترجم)
    تعداد جلد :
    4
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    02/01/1391
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 8292
صفحه از 500
پرینت  ارسال به