فصل سوم : گردآورى قرآن
۳ / ۱
نوشتن قرآن در عصر پيامبر
۲۱۸.امام على عليه السلام : هر گاه از ايشان (پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله) مىپرسيدم ، پاسخم را مىداد ، و وقتى پرسشهايم تمام مىشد و ساكت مىشدم ، ايشان ، خود ، شروع [به آموختن مسائل به من] مىكرد . هيچ آيهاى از قرآن بر پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله نازل نشد ، مگر اين كه آن را براى من خواند و املا فرمود و من ، آن را با خطّ خود نوشتم ، و تأويل و تفسير ، و ناسخ و منسوخ ، و محكم و متشابه ، و خاص و عامّ آن را به من آموخت .
۲۱۹.امام على عليه السلام : من كاتب وحى و احكام و قراردادها و اماننامههاى پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله بودم و در آن روزى كه با ابو سفيان و سهيل بن عمرو ، صلح كرد ، صلحنامه را من نوشتم .
۲۲۰.امام باقر عليه السلام : پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله به على عليه السلام املا مىكرد ، كه خوابش بُرد و چرتى زد . چون به خودش آمد ، به نوشته نگريست و دستش را [به طرف عبارتى از آن ]دراز كرد . فرمود : «اين را چه كسى بر تو املا كرد ؟» .
على عليه السلام گفت : شما .
فرمود : «نه ؛ بلكه جبرئيل [آن را بر تو املا كرده است]» .
