۵ / ۷
ابو طلحه و انفاق كردن محبوبترين مِلكش در راه خدا
۶۰۷.صحيح البخارى - به نقل از اَنَس - : ابو طلحه ، بيش از ديگر انصار ، نخلستان در مدينه داشت و از بين آنها به بَيرَحا ،۱ علاقه بيشترى داشت. اين نخلستان ، رو به روى مسجد بود و پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله وارد آن مىشد و از آب گوارايى كه در آن بود، مىنوشيد. چون آيه : (هرگز به نيكوكارى نمىرسيد تا از آنچه دوست داريد ، انفاق كنيد) نازل شد، ابو طلحه رو به پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله كرد و گفت: اى پيامبر خدا ! خداوند - تبارك و تعالى - مىفرمايد: (هرگز به نيكوكارى نمىرسيد تا از آنچه دوست داريد ، انفاق كنيد)، و من ، بَيرَحا را از همه اموالم ، دوستتر مىدارم و آن را براى خدا ، صدقه دادم . اميدوارم كه نيكى و اندوختهاى نزد خداوند براى من باشد. پس - اى پيامبر خدا - آن را براى هر موردى كه خدا امر كرده است، قرار دهيد.
پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله فرمود: «آفرين! اين ، مالِ سودآورى است، اين ، مال سودآورى است! آنچه تو گفتى، شنيدم؛ ولى به نظر من ، آن را براى خويشاوندانت قرار ده» .
ابو طلحه گفت: اين كار را مىكنم ، اى پيامبر خدا !
سپس آن باغ را ميان نزديكان و عموزادگانش قسمت كرد.
۵ / ۸
ابن دَحداح و قرض دادن بهترين بوستانش در راه خداوند متعال
۶۰۸.المعجم الأوسط - به نقل از عمر بن خطّاب - : چون آيه: (كيست كه به خدا قرضى نيكو دهد؟) نازل شد، ابن دَحداح گفت: اى پيامبر خدا ! آيا پروردگار ما ، از ما تقاضاى قرض مىكند؟
فرمود: «آرى».
ابن دَحداح گفت: من ، دو بوستان دارم : يكى در [منطقه ]عاليه [بالا دست] و ديگرى در سافله [ پايين دست ] . آن را كه بهتر است ، به پروردگارم قرض دادم.
پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله فرمود: «من هم آن را براى يتيمى قرار دادم كه تحت سرپرستى شماست» .
سپس فرمود: «چه بسيار خرمابُنانى كه در بهشت ، در اختيار ابن دَحداح است!».
