۵۶۲.امام زين العابدين عليه السلام: اگر همه مردمان ، از مشرق تا مغرب عالم بميرند، با بودن قرآن در كنار من، هيچ گاه احساس تنهايى نمىكنم.
۵۶۳.امام صادق عليه السلام: مونس دل را جستجو كردم و آن را در قرائت قرآن يافتم.
ر . ك : دانشنامه قرآن و حديث : اُنس / آنچه شايسته اُنس گرفتن است .
۲ / ۵
شناخت خدا
۵۶۴.امام على عليه السلام: بارى، خداوند - تبارك و تعالى - محمّد صلى اللَّه عليه و آله را به حق فرستاد... با حكمى كه آن را تفصيل داد، و تفصيلى كه آن را استوار داشت، و فرقانى كه آن را جدا ساخت، و قرآنى كه آن را تبيين نمود تا بندگان ، پروردگار خود را كه نمىشناختند ، بشناسند و به او كه قبولش نداشتند، اعتراف كنند، و وجودش را كه منكر بودند ، اثبات كنند. پس خداوند سبحان ، در كتاب خويش ، بر آنان هويدا گشت ، بى آن كه او را [به چشم سر ]ببينند.
۵۶۵.امام صادق عليه السلام: امير مؤمنان عليه السلام در كوفه بر منبر بود و سخنرانى مىكرد كه مردى برخاست و گفت: اى امير مؤمنان! پروردگار بزرگ و بلندمرتبهات را براى ما وصف كن تا دوستىمان با او و شناختمان به او افزون شود.
امير مؤمنان عليه السلام به خشم آمد و بانگ زد: «همگى براى نماز ، حضور پيدا كنيد!» .
مردم ، گِرد آمدند ، چندان كه مسجد ، مالامال از جمعيت شد. سپس ايشان ، در حالى كه رنگش برگشته بود، برخاست و فرمود: « ... از آنچه قرآن در اوصاف خداوند ، برايت گفته است ، پيروى كن تا تو را به شناخت او برساند و به آن ، اقتدا كن و از نور هدايتش ، بهره بگير» .
