۴۳۶.تفسير القمّى - به نقل از ابو الجارود، در باره اين سخن خداوند: (پروردگار تو مىداند كه تو نزديك به دو سوم شب يا نيمى از آن يا يك سوم آن را [به نماز] بر مىخيزى) - : امام باقر عليه السلام فرمود : «پيامبر صلى اللَّه عليه و آله اين كار را مىكرد و به مردم ، بشارت آن را مىداد و اين كار بر آنان سخت بود. سخن خداوند : (خدا مىداند كه [شما ]هرگز حساب آن را نداريد) ، يعنى مرد بر مىخاست ؛ ولى نمىدانست كِى نيمه شب است و كِى دو سوم مىشود ، و كسى تا صبح بيدار مىماند از ترس اين كه مبادا [بيدارى و نماز شب را ]درك نكند. پس خداوند ، اين آيه را نازل فرمود: (پروردگار تو مىداند كه تو نزديك به دو سوم شب . . . بر مىخيزى) تا اين جا: (مىداند كه [شما] هرگز حساب آن را نداريد) يعنى مىگويد: نصف شب و يك سوم شب ، چه وقت مىشود . اين آيه با اين سخن خداوند: (هر چه از قرآن ميسّر مىشود ، بخوانيد) نسخ شد . بدانيد كه هرگز هيچ پيامبرى نيامد ، مگر اين كه تكليف فردى نماز شب داشت و هيچ پيامبرى هرگز نماز شب را براى اوّل شب نياورد» .
