۳۹۳.سنن الدارمى - به نقل از قتاده - : (بر شما مقرّر شده است كه چون يكى از شما مرگش فرا رسيد ، هرگاه ثروتى بر جاى گذارد ، براى پدر و مادر و خويشاوندان خود ، بهطور پسنديده و منصفانه وصيّت كند) خداوند ، دستور داده كه وصيّت كند براى پدر و مادر و خويشاوندان خويش . پس در سوره نساء ، اين حكم نسخ شده، و براى پدر و مادر از ارث ، سهم مشخّصى قرار داده شده و براى هر يك از ارثبران، سهمشان تعيين شده است و ديگر ، وصيّت كردن براى آنها جايى ندارد. وصيّت براى كسانى است كه از خويشى و غير خويشى ارث نمىبرند.
۳۹۴.سنن الدارمى - به نقل از ابن عبّاس - : مال براى فرزند بود و وصيّت براى كمك به پدر و مادر و خويشاوندان انجام مىشد. خداوند ، هر چه از اين را دوست داشت، نسخ كرد و براى مرد ، دو برابر زن سهم قرار داد، و براى پدر و مادر، هر يك ، يك ششم و يك سوم، و براى زن ، يك هشتم و يك چهارم و براى مرد ، نصف و يك چهارم ، سهم تعيين نمود.
۳۹۵.سنن أبى داوود - به نقل از ابن عبّاس - :(اگر مالى بر جا مىگذارد ، وصيّت كردن براى پدر و مادر و خويشاوندان [واجب شده]) . وصيّت، اين گونه بود تا اين كه آيه ارث ، آن را نسخ كرد.
سه . آيه ۱۸۱ سوره بقره
(پس كسى كه بعد از شنيدن وصيّت آن را تغيير دهد ، گناهش بر عهده كسانى است كه آن را تغيير مىدهند . آرى ، خداوند شنواى داناست) .
