۳۸۳.تفسير العيّاشى - به نقل از ابو محمّد هَمْدانى ، از مردى - : از امام صادق عليه السلام در باره ناسخ و منسوخ ، و محكم و متشابه پرسيدم . فرمود: «ناسخ ، آن است كه به قوّت خود ، باقى بماند . منسوخ ، آن است كه پايان يافته است . محكم ، آن است كه بِدان عمل شود و متشابه ، آن است كه برخى از آن به برخى ديگرش ، شبيه باشد» .
۸ / ۲
شناخت ناسخ و منسوخ
۳۸۴.تفسير العيّاشى - به نقل از ابو عبد الرحمان سُلَمى - : على عليه السلام بر قاضىاى گذشت و فرمود: «آيا ناسخ را از منسوخ ، باز مىشناسى ؟» .
گفت : خير .
فرمود: «هم خود به هلاكت در افتادهاى و هم ديگران را به هلاكت مىافكنى! تأويل هر حرفى از قرآن ، بر چند وجه است» .
۳۸۵.امام باقر عليه السلام: قرآن ، ظاهرى دارد و باطنى، محكمى و متشابهى، و ناسخى و منسوخى.
۳۸۶.امام باقر عليه السلام: قرآن ، به صورت ناسخ و منسوخ ، نازل شده است .
۳۸۷.امام صادق عليه السلام: از چيزهايى كه امام بايد دارا باشد، پاك كردن [خود ]و پاك بودن از گناهان و معصيتهاى مهلكى است كه موجب آتش [دوزخ ]مىگردد . ديگر، برخودارى از علمى كه تمام آنچه از حلال و حرام را كه امّت ، بِدان نياز دارند، روشن كند . ديگر، علم به كتاب [آسمانى] آن و شناخت خاص و عام ، و محكم و متشابه ، و ريزهكارىهاى علوم آن، و تأويلات شگفتانگيز آن، و ناسخ و منسوخش.
