۳۳۲.امام صادق عليه السلام: خداوند ، محمّد صلى اللَّه عليه و آله را به پيامبرى برانگيخت و البتّه پيامبرى پس از او نخواهد بود . كتاب (قرآن) را بر او فرستاد و كتابها[ى آسمانى] را با آن ، پايان بخشيد . پس كتابى پس از آن ، نخواهد بود . حلال خود را در آن ، حلال ، و حرام خود را در آن ، حرام شمرده است . پس حلال قرآن ، تا روز قيامت ، حلال ، و حرام قرآن ، تا روز قيامت ، حرام است . در آن ، اخبار دورانهاى گذشته و آينده و نيز احكام پايان دهنده به اختلافات شما آمده است.
۳۳۳.امام صادق عليه السلام: قرآن ، به چهار بخش ، نازل شده است: يك بخش [آن] ، در باره امور حلال است، يك بخش ، در باره امور حرام است ، يك بخش ، در باره سنن و احكام است و يك بخش [ديگرش] ، در باره اخبار پيشينيانِ شما و اخبار آنچه پس از شما رُخ خواهد داد و [احكام] داورى ميان شما.
۶ / ۵
قرآن ، نيازمند مفسّرى همهجانبهنگر
۳۳۴.امام على عليه السلام: اين قرآن، در حقيقت، نوشتهاى است پوشيده در ميان دو جلد، كه زبان ندارد تا ، سخن بگويد و ناگزير ، نياز به سخنگو دارد و در حقيقت، مردان ، از طرف آن سخن مىگويند.
۳۳۵.امام على عليه السلام: اين ، قرآن است . پس آن را به سخن آوريد كه خود ، هرگز سخن نخواهد گفت ؛ بلكه من شما را از آن ، آگاه مىكنم . بدانيد كه علم آينده و سخن از گذشته، و داروى دردهاى شما و آنچه مايه نظم [و ترتيب ]ميان شماست ، [همه] در قرآن اند .
۳۳۶.امام على عليه السلام: اى مردم! خداوند - تبارك و تعالى - ، پيامبر صلى اللَّه عليه و آله را سوى شما فرستاد ... و او ، نسخهاى از آنچه را كه در كتابهاى [آسمانىِ ]نخستين بود ، برايشان آورد كه كتابهاى پيش از خود را تصديق مىكند، و حلال را از حرامِ مشكوك ، جدا مىسازد. آن [نسخه] ، همان قرآن است . از آن بخواهيد تا با شما سخن بگويد ؛ ولى هرگز برايتان سخن نمىگويد ؛ بلكه من از آن به شما خبر مىدهم . علم گذشته و علم آنچه تا روز قيامت رُخ خواهد داد و [احكامِ ]داورى ميان شما و بيان آنچه در آن اختلاف مىكنيد، همه در قرآناند . پس اگر از من در باره آن بپرسيد ، به شما مىآموزم .
