۳۱۵.امام على عليه السلام - در نكوهش اختلاف علما در فتوا - : آيا خداوند ، دين ناقصى را نازل كرده و براى كامل كردن آن ، از ايشان (علما) ، كمك خواسته است؟! يا اين كه شريك او هستند و از اين رو حق دارند كه بگويند و خدا هم موظّف است [به نظر آنها] رضايت دهد ؟! يا اين كه خداوند سبحان ، دينى كامل نازل كرده است ؛ امّا پيامبر صلى اللَّه عليه و آله در رساندن و گزاردن آن ، كوتاهى نموده است ؟! در صورتى كه خداوند سبحان مىفرمايد: (ما در كتاب ، هيچ چيزى را فروگذار نكردهايم) و بيان هر چيزى در آن هست .
۳۱۶.امام باقر عليه السلام: خداوند - تبارك و تعالى - چيزى را كه امّت تا روز قيامت به آن نياز دارند ، فرو ننهاده و [حكم آن را] در كتابش نازل كرده و براى پيامبرش صلى اللَّه عليه و آله بيان فرموده است و براى هر چيزى ، حدّى قرار داده است و براى نشان دادن آن حد ، نشانهاى گذاشته است و براى كسى كه از آن حد ، فراتر برود ، حد (مجازات) معيّن كرده است.
۳۱۷.امام صادق عليه السلام: هيچ چيزى نيست ، مگر اين كه در باره آن ، آيه يا سنّتى وجود دارد .
۳۱۸.امام صادق عليه السلام: هيچ چيزى نيست ، مگر اين كه بيان آن در قرآن ، وجود دارد.
۳۱۹.الاختصاص - به نقل از سعيد بن عبد اللَّه اَعرَج - : به امام صادق عليه السلام گفتم : فقهاى ناحيه ما مىگويند: با مسائلى مواجه مىشويم كه حكم آنها را در كتاب و سنّت نمىيابيم . از اين رو بر اساس نظر خود ، حكم مىكنيم .
فرمود: «دروغ مىگويند . هيچ چيزى نيست ، مگر اين كه در كتاب ، آمده و در سنّت ، وجود دارد» .
۳۲۰.بصائر الدرجات - به نقل از خيثم - : به امام صادق عليه السلام گفتم : آيا چيزى هست كه در كتاب و سنّت ، وجود نداشته باشد؟
فرمود: «خير» . گفتم : اگر چيزى بود؟
فرمود: «نيست» .
من چند بار سخنم را تكرار كردم و ايشان فرمود: «[چيزى ]نخواهد بود» .
سپس با اشاره انگشتش فرمود: «با توفيق و راهنمايى، نه آن گونه كه تو مىانديشى، نه آن گونه كه تو مىانديشى» .۱