حديث
۴۶۹.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله: خداوند عزّ وجلّ ، كتاب مرا حاكم بر كتابهاى پيامبران و نسخ كننده آنها قرار داد. من با حلال كردن آنچه آنان حرام كردند و حرام كردن پارهاى از چيزهايى كه آنان حلال كردند ، آمدهام.
۴۷۰.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله: سورههاى بلند ، به جاى تورات به من داده شده است، صدتايىها ، به جاى انجيل، و دوگانها به جاى زبور . سورههاى تفصيلى [و كوتاه ]نيز - كه شصت و هشت سوره است - ، افزون ، به من داده شده است .۱ اين قرآن ، حاكم بر ديگر كتابها است . بر تورات موسى ، انجيل عيسى و زبور داوود .
۴۷۱.امام زين العابدين عليه السلام - از دعاى ايشان در پايان قرائت قرآن - : بار خدايا! به من در ختم نمودن كتابت ، كمك كردى ؛ كتابى كه آن را به عنوان نور و روشنايى ، فرو فرستادى و آن را بر همه كتابهايى كه [پيشتر] نازل كردهاى، حاكم قرار دادى .
۴۷۲.الكافى - به نقل از على بن عيسى، كه سند حديث را به يكى از اهل بيت عليهم السلام مىرساند - : خداوند - تبارك و تعالى - با موسى عليه السلام به نجوا پرداخت و در نجواهايش به او فرمود: « ... اى موسى! من به تو ، به سانِ دوستى دلسوز و غمخوار، در باره پسر آن بانوى باكره، عيسى بن مريم و صاحب اُلاغ و بُرنُس۲ و روغن و زيتون و محراب، سفارش مىكنم ، و نيز در باره صاحب شتر سرخْموى، آن مرد نيك و پاك و پاك گشته كه پس از او مىآيد (محمّد صلى اللَّه عليه و آله)، و داستان او در كتاب تو ، چنين است كه وى ، مؤمن كتابهاى آسمانى و مراقب همه آنهاست .۳ نيز اهل ركوع و سجود ، و اميد و بيم است . برادران او ، مستمندان اند، و يارانش ، مردمانى ديگر [غير از خويشانش در مكّه ، بلكه از مردمان مدينه]اند» .
۴۷۳.تفسير الطبرى - به نقل از ابن عبّاس ، در باره اين سخن خداوند متعال: (و ما اين كتاب ( قرآن ) را به حق به سوى تو فرو فرستاديم، در حالى كه تصديق كننده كتابهاى پيشين و حاكم بر آنهاست) - : يعنى قرآن ، گواه بر تورات و انجيل و تصديق كننده آن دو است (و مُهَيمَن بر آنهاست) ، يعنى نسبت به كتابهاى پيش از خود ، امانتدار و مراقب است .
