۸۰۹.تفسير فرات - به نقل از حرب بن شُرَيح بصرى - : به محمّد بن على۱گفتم: اميدبخشترين آيه در كتاب خدا ، كدام است؟
گفت: قوم تو در اين باره ، چه مىگويند؟
گفتم: مىگويند آيه (اى بندگان من كه بر خويشتن ستم كردهايد! از رحمت خدا ، نوميد مشويد).
محمّد بن على گفت: ولى ما اهل بيت ، چنين نظرى نداريم.
گفتم: پس نظرتان در اين باره چيست؟
گفت: مىگوييم: آيه (و به زودى ، پروردگارت به تو عطا خواهد داد تا خشنود گردى) ، [و مقصود از عطاى پروردگار، ]شفاعت است. به خدا سوگند ، شفاعت است! به خدا سوگند ، شفاعت است!
۸۱۰.جامع الأحاديث ، قمّى - به نقل از تميم بن حِذيَم - : نزد امير مؤمنان عليه السلام نشسته بوديم كه خطاب به يارانش فرمود: «كدام آيه از كتاب خدا ، شما را به نجات در فرداى قيامت ، اميدوارتر مىكند؟» .
مردى از ميان جمع گفت: اى امير مؤمنان! اين سخن خداوند متعال: (اگر از گناهان بزرگى كه از آنها نهى شدهايد ، دورى گزينيد، بدىهاى شما را از شما مىزُداييم و شما را در جايگاهى ارجمند ، در مىآوريم).
فرمود: «چه نظر خوبى! آيا كسى از شما ، نظر ديگرى دارد؟» .
مردى ديگر گفت: آرى، اى امير مؤمنان! اين سخن خداوند متعال: (خدا، اين را كه به او شرك ورزيده شود ، نمىبخشايد و غير از آن را ، براى هر كه بخواهد ، مىبخشايد . هر كس به خدا شرك ورزد، به يقين ، گناهى بزرگ ، بر بافته است).
فرمود: «چه نظر خوبى! آيا كسى از شما ، نظر ديگرى دارد؟» .
مردى ديگر گفت: آرى . اين سخن خداوند متعال: (اى بندگان من كه بر خويشتن ستم كردهايد! از رحمت خدا ، نوميد مشويد. در حقيقت، خدا همه گناهان را مىآمرزد).
فرمود: «چه نظر خوبى! آيا كسى از شما ، نظر ديگرى دارد؟» .
حاضران ، وقتى ديدند كه نمىتوانند پاسخ درست را بگويند، گفتند: خدا و پيامبرش و امير مؤمنان ، داناترند.
فرمود: «به نظر من ، در قرآن ، آيهاى اميدبخشتر به نجات در فرداى قيامت ، از اين سخن خداوند نيست: (و هر [ گونه ]مصيبتى به شما برسد ، به سبب دستاوردِ خود شماست، و [ خدا ]از بسيارى ، در مىگذرَد) . پس آنچه را در دنيا مجازات كرده كه كرده، و از آنچه گذشت كرده، [ديگر در آخرت بابت آن مجازات نمىكند و] خداوند ، بردبارتر و بزرگوارتر از آن است كه در دنيا از چيزى گذشت كند و سپس در آخرت ، بابت آن ، مجازات نمايد» .