۷۶۹.امام على عليه السلام: سپس كتاب را بر او فرو فرستاد . آن ، نورى است كه چراغ‏هايش ، خاموش نمى‏شوند و چراغى است كه شعله‏اش ، فروكش نمى‏كند و دريايى است كه به قعرش نمى‏توان رسيد و شاه‏راهى است كه پيماينده‏اش را به گم‏راهى نمى‏كشانَد و فروغى است كه پرتو آن ، تاريك نمى‏شود و سندى است كه برهانش ، فروكش نمى‏كند، و بيان روشنى است كه پايه‏هايش، فرو نمى‏ريزند و دارويى است كه بيم بيمارى در آن نمى‏رود و عزّت‏بخشى است كه هوادارانش شكست نمى‏خورند و حقيقتى است كه يارانش ، تنها نمى‏مانند.
قرآن ، معدن ايمان و كانون آن است، چشمه‏هاى دانش و درياهاى آن است، باغ‏هاى عدالت و آبگيرهاى آن است، پايه‏هاى اسلام و بناى آن است، درّه‏هاى حق و دشت‏هاى آن است . دريايى است كه هر چه از آب آن بر كشند ، تهى نمى‏شود و چشمه‏هايى است كه هر اندازه از آنها بردارند ، نمى‏خشكند، و آبشخورهايى است كه هر اندازه تشنگانْ از آنها بنوشند ، از آب آنها كم نمى‏شود، و منزلگاه‏هايى است كه مسافران ، راه آنها را گم نمى‏كنند، و نشانه‏هايى است كه از ديد رهروان ، پنهان نمى‏مانند، و تپّه‏هايى [بلند ]است كه روندگان ، از آنها عبور نمى‏توانند كرد. خداوند ، آن را زُداينده عطش دانشمندان و بهار دل‏هاى ژرف‏انديشان و مقصد راه‏هاى نيكان، قرار داده است . دارويى است كه پس از آن ، دارويى نيست و نورى است كه با آن ، تاريكى‏اى نيست و ريسمانى است كه دستاويزش ، محكم است و دژى است كه به بلنداى آن ، دسترس نيست. براى كسى كه از آن پيروى كند ، [مايه ]عزّت است و براى كسى كه به آن وارد شود، [مايه ]سلامت و امنيت است و براى كسى كه از آن دنباله‏روى كند ، راه‏نماست و براى كسى كه آن را به خود نسبت دهد ، عذر است و براى كسى كه با آن سخن بگويد ، دليل است و براى كسى كه به وسيله آن ، اقامه دعوا كند ، گواه است و براى كسى كه به وسيله آن ، احتجاج كند ، [مايه ]پيروزى است و براى كسى كه به آن عمل كند ، نگه‏دارنده است و براى كسى كه آن را به كار وا دارد ، مَركبى تندروست و براى كسى كه در پىِ نشانه باشد، نشانه است و براى كسى كه آن را بر تن كند ، زِره است و براى كسى كه آن را بفهمد ، دانش است و براى كسى كه آن را روايت كند ، حديث است و براى كسى كه داورى كند، حُكم است.

۷۷۰.فاطمه عليها السلام: براى خداوند ، در ميان شما ، پيمانى است كه آن را به شما تقديم كرده است و يادگارى است كه آن را جانشين [خود ]در ميان شما ، قرار داده است: كتاب خدا كه دلايل آن ، روشن است و آياتى كه درون‏هايش ، آشكار است و برهانى كه ظواهرش ، هويداست. گوش دادن به آن ، مردمان را پايدار مى‏سازد و پيروانش را به سوى رضوان ، رهبرى مى‏كند و دنباله‏روانش را به نجات مى‏كشانَد. در آن ، حجّت‏هاى نورانى خدا و حرام‏هاى تعيين شده‏اش و فضائل فرا خوانده شده‏اش و عام‏هاى فراگير كفايت كننده‏اش‏^۱ و رخصت‏هاى ارزانى شده‏اش و آيين‏هاى واجبش و دلايل‏^۲ گذشته‏اش (معجزات پيامبران پيشين) ، بيان شده است .

۷۶۹.عنه عليه السلام : ثُمَّ أنزَلَ عَلَيهِ الكِتابَ نوراً لا تُطفَأُ مَصابيحُهُ ، وسِراجاً لا يَخبو تَوَقُّدُهُ ، وبَحراً لا يُدرَكُ قَعرُهُ ، ومِنهاجاً لا يُضِلُّ نَهجُهُ ، وشُعاعاً لا يُظلِمُ ضَوؤُهُ ، وفُرقاناً لا يُخمَدُ بُرهانُهُ ، وتِبياناً لا تُهدَمُ أركانُهُ ، وشِفاءً لا تُخشى‏ أسقامُهُ ، وعِزّاً لا تُهزَمُ أنصارُهُ ، وحَقّاً لا تُخذَلُ أعوانُهُ ، فَهُوَ مَعدِنُ الإِيمانِ وبُحبوحَتُهُ‏^۱ ، ويَنابيعُ العِلمِ وبُحورُهُ ، ورِياضُ العَدلِ و غُدرانُهُ ، وأثافِيُ‏^۲ الإِسلامِ وبُنيانُهُ ، وأودِيَةُ الحَقِّ وغيطانُهُ‏^۳ ، وبَحرٌ لا يَنزِفُهُ المُستَنزِفونَ ، وعُيونٌ لا يَنضِبُهَا الماتِحونَ ، ومَناهِلُ لا يَغيضُهَا الوارِدونَ ، ومَنازِلُ لا يَضِلُّ نَهجَهَا المُسافِرونَ ، وأعلامٌ لا يَعمى‏ عَنهَا السّائِرونَ ، وآكامٌ لا يَجوزُ عَنهَا القاصِدونَ ، جَعَلَهُ اللَّهُ رِيّاً لِعَطَشِ العُلَماءِ ، ورَبيعاً لِقُلوبِ الفُقَهاءِ ، ومَحاجَّ لِطُرُقِ الصُّلَحاءِ ، ودَواءً لَيسَ بَعدَهُ داءٌ ، ونوراً لَيسَ مَعَهُ ظُلمَةٌ ، وحَبلاً وَثيقاً عُروَتُهُ ، ومَعقِلاً مَنيعاً ذِروَتُهُ ، وعِزّاً لِمَن تَوَلّاهُ ، وسِلماً لِمَن دَخَلَهُ ، وهُدىً لِمَنِ ائتَمَّ بِهِ ، وعُذراً لِمَنِ انتَحَلَهُ ، وبُرهاناً لِمَن تَكَلَّمَ بِهِ ، وشاهِداً لِمَن خاصَمَ بِهِ ، وفَلجاً لِمَن حاجَّ بِهِ ، وحامِلاً لِمَن حَمَلَهُ ، ومَطِيَّةً لِمَن أعمَلَهُ ، وآيَةً لِمَن تَوَسَّمَ ، وجُنَّةً لِمَنِ استَلأَمَ‏^۴ ، وعِلماً لِمَن وَعى‏ ، وحَديثاً لِمَن رَوى‏ ، وحُكماً لِمَن قَضى‏ .^۵

۷۷۰.فاطمة عليها السلام : للَّهِ‏ِ فيكُم عَهدٌ قَدَّمَهُ إلَيكُم ، وبَقِيَّةٌ استَخلَفَها عَلَيكُم ، كِتابُ اللَّهِ بَيِّنَةٌ بَصائِرُهُ ، وآيٌ مُنكَشِفَةٌ سَرائِرُهُ ، وبُرهانٌ مُتَجَلِّيَةٌ ظَواهِرُهُ ، مُديمٌ لِلبَرِيَّةِ استِماعُهُ ، وقائِدٌ إلَى الرِّضوانِ أتباعَهُ ، مُؤَدِّياً إلَى النَّجاةِ أشياعَهُ ، فيهِ تِبيانُ حُجَجِ اللَّهِ المُنَوَّرَةِ ، ومَحارِمِهِ المَحدودَةِ ، وفَضائِلِهِ المَندوبَةِ ، وجُمَلِهِ الكافِيَةِ ، ورُخَصِهِ المَوهوبَةِ ، وشَرايِعِهِ المَكتوبَةِ ، وبَيِّناتِهِ‏^۶ الخالِيَةِ .^۷