371
شناخت‌نامه قرآن بر پايه قرآن و حديث - جلد سوّم

فصل چهارم : كسانى كه قرآن خواندن برايِشان جايز نيست‏

۱۳۵۰.امام على عليه السلام: هفت نفر نبايد قرآن بخوانند: كسانى كه در ركوع، در سجده، در مستراح، در حمّام، در حال جنابت، در حال نفاس، و در حال حيض هستند.

۱۳۵۱.امام على عليه السلام: حائض نبايد قرآن بخواند و نبايد وارد مسجد شود.

۱۳۵۲.الكافى - به نقل از محمّد بن مسلم - : از امام باقر عليه السلام پرسيدم: آيا امير مؤمنان عليه السلام از قرآن خواندن در حمّام ، نهى مى‏كرد؟
فرمود: «نه ؛ ايشان از اين نهى مى‏كرد كه مرد با بدن عريان ، قرآن بخواند ؛ امّا اگر لُنگ بسته باشد ، اشكالى ندارد» .

۱۳۵۳.علل الشرائع - به نقل از زُراره و محمّد بن مسلم - : به امام باقر عليه السلام گفتيم : آيا حائض و جُنُب مى‏توانند چيزى از قرآن بخوانند؟
فرمود: «آرى، هر اندازه خواستند به استثناى [ سوره‏هاى ] سجده . نيز مى‏توانند در همه حال ، نام خدا را ببرند» . ۱

1.جمع ميان اين روايت و روايات پيش از آن ، اين است كه خواندن قرآن براى جُنُب و حائض مكروه است مگر سوره‏هاى سجده‏دار كه خواندن آنها حرام است .


شناخت‌نامه قرآن بر پايه قرآن و حديث - جلد سوّم
370

الفصل الرابع: مَن لا يَنبَغي لَهُ تِلاوَةُ القُرآنِ‏

۱۳۵۰.الإمام عليّ عليه السلام : سَبعَةٌ لا يَقرَؤونَ القُرآنَ: الرّاكِعُ ، وَالسّاجِدُ ، وفِي الكَنيفِ ، وفِي الحَمّامِ ، وَالجُنُبُ ، وَالنُّفَساءُ ، وَالحائِضُ .۱

۱۳۵۱.عنه عليه السلام : لا تَقرَأُ الحائِضُ قُرآناً ، ولا تَدخُلُ مَسجِداً .۲

۱۳۵۲.الكافي عن محمّد بن مسلم : سَأَلتُ أبا جَعفَرٍ عليه السلام: أكانَ أميرُ المُؤمِنينَ عليه السلام يَنهى‏ عَن قِراءَةِ القُرآنِ فِي الحَمّامِ؟
قالَ: لا ، إنَّما نَهى‏ أن يَقرَأَ الرَّجُلُ وهُوَ عُريانٌ ، فَأَمّا إذا كانَ عَلَيهِ إزارٌ فَلا بَأسَ . ۳

۱۳۵۳.علل الشرائع عن زرارة ومحمّد بن مسلم عن الإمام الباقر عليه السلام : قالا : قُلنا لَهُ: الحائِضُ وَالجُنُبُ ... هَل يَقرَآنِ مِنَ القُرآنِ شَيئاً؟ قالَ عليه السلام : نَعَم ما شاءا ، إلَّا السَّجدَةَ ، ويَذكُرانِ اللَّهَ عَلى‏ كُلِّ حالٍ .۴

1.الخصال: ص ۳۵۷ ح ۴۲ عن السكوني عن الإمام الصادق عن آبائه عليهم السلام ، بحار الأنوار: ج ۹۲ ص ۲۱۲ ح ۸ .

2.دعائم الإسلام: ج ۱ ص ۱۲۸ ، بحار الأنوار: ج ۸۱ ص ۱۱۹ ح ۴۱ .

3.الكافي: ج ۶ ص ۵۰۲ ح ۳۲ ، كتاب من لا يحضره الفقيه: ج ۱ ص ۱۱۴ ح ۲۳۳ ، مكارم الأخلاق: ج ۱ ص ۱۲۴ ح ۲۸۹ ، بحار الأنوار: ج ۷۶ ص ۷۷ ح ۲۱ .

4.علل الشرائع: ص ۲۸۸ ح ۱ ، تهذيب الأحكام: ج ۱ ص ۲۷ ح ۶۷ وص ۱۲۹ ح ۳۵۲ وليس فيهما «من القرآن» ، بحار الأنوار: ج ۸۱ ص ۴۵ ح ۹ . إنّ الجمع بين هذه الرواية والروايات السابقة لها ، هو كراهة قراءة القرآن للجنب والحائض في غير السور التي تتضمّن الآيات التي يجب السجود عند قراءتها ، حيث يحرم قراءتها عليهما .

  • نام منبع :
    شناخت‌نامه قرآن بر پايه قرآن و حديث - جلد سوّم
    سایر پدیدآورندگان :
    جمعي از پژوهشگران، اصغر هادوي کاشاني، محمّد احسانى‏فر لنگرودى، علي‌رضا نظري خرّم، محمّدرضا حسين‌زاده، علي شاه‌ علي‌زاده، حميد رضا شيخي (مترجم)
    تعداد جلد :
    4
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    02/01/1391
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 7217
صفحه از 442
پرینت  ارسال به