37
شناخت‌نامه قرآن بر پايه قرآن و حديث - جلد سوّم

۷۵۹.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله: روز قيامت، قرآن مى‏آيد و مى‏گويد: «پروردگارا ! بر او (تلاوت كننده قرآن) ، [خلعت ]بپوشان» . پس تاج كرامت ، بر سرش مى‏نهند.
قرآن مى‏گويد: «پروردگارا ! بيشتر بپوشان» . پس جامه كرامت بر او مى‏پوشانند.
سپس مى‏گويد: «پروردگارا ! از او خشنود باش» . خدا نيز از او خشنود مى‏شود.
سپس به او گفته مى‏شود: «بخوان و بالا برو» و به اِزاى هر آيه‏اى ، يك حسنه بر او افزوده مى‏گردد.

۷۶۰.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله: هر كس يكْ سومِ قرآن را بخواند ، يكْ سومِ نبوّت ، به او داده مى‏شود . هر كس دو سومِ قرآن را بخوانَد ، دو سومِ نبوّت ، به او داده مى‏شود . هر كس همه قرآن را بخوانَد ، همه نبوّت ، به او داده مى‏شود و روز قيامت ، به او گفته شود: «بخوان و با خواندن هر آيه‏اى ، يك درجه بالا برو» .
او مى‏خواند و يك درجه [يك درجه‏] بالا مى‏رود تا آن كه آنچه از قرآن مى‏داند ، تمام مى‏شود . سپس به او مى‏گويند: «دستت را مُشت كن» . او دستش را مُشت مى‏كند . آن گاه به او گفته مى‏شود: «آيا مى‏دانى در دستت چيست؟» . نگاه مى‏كند . مى‏بيند كه در دست راستش ، جاودانگى (/ بهشت جاويدان) است و در دست چپش ، [بهشت پر ]نعمت .

۷۶۱.امام زين العابدين عليه السلام - خطاب به مردى - : با قرآن باش؛ چرا كه خداوند ، بهشت را با دست خويش آفريد و يك خشت آن را از طلا و خشت ديگرش را از نقره، قرار داد و ملاطش را [نيز ]مُشك و خاكش را زعفران و ريگ‏هايش را مرواريد و درجات آن را به اندازه آيات قرآن ، قرار داد . بنا بر اين، هر كس قرآن خوانده باشد ، به او گفته مى‏شود: «بخوان و بالا برو»، و هر قرآن‏خوانى كه به بهشت وارد شود، هيچ كس در بهشت ، درجه‏اش بالاتر از او نخواهد بود، بجز پيامبران و صدّيقان.

۷۶۲.الكافى - به نقل از حَفص بن غياث - : از امام كاظم عليه السلام شنيدم كه به مردى مى‏فرمود : «آيا ماندن در دنيا را دوست دارى؟» .
آن مرد گفت : آرى .
فرمود: «براى چه؟» .
گفت : براى خواندن ( قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ ) .
امام عليه السلام سكوت كرد و پس از ساعتى به من فرمود: «اى حَفص! هر يك از دوستان و شيعيان ما كه بميرد و قرآن بلد نباشد، در قبرش به او ياد داده مى‏شود تا خداوند بِدان وسيله ، درجه‏اش را بالا ببرد ؛ زيرا درجات بهشت ، به اندازه آيات قرآن است . به او گفته مى‏شود: "بخوان و بالا برو"، و او مى‏خوانَد و بالا مى‏رود» .


شناخت‌نامه قرآن بر پايه قرآن و حديث - جلد سوّم
36

۷۵۹.عنه صلى اللَّه عليه و آله : يَجي‏ءُ القُرآنُ يَومَ القِيامَةِ ، فَيَقولُ: يا رَبِّ حَلِّهِ ، فَيُلبَسُ تاجَ الكَرامَةِ ، ثُمَّ يَقولُ: يا رَبِّ زِدهُ ، فَيُلبَسُ حُلَّةَ الكَرامَةِ ، ثُمَّ يَقولُ: يا ربِّ ارضَ عَنهُ ، فَيَرضى‏ عَنهُ ، فَيُقالُ لَهُ: اِقرَأ وَارقَ ، وتُزادُ بِكُلِّ آيَةٍ حَسَنَةٌ .۱

۷۶۰.عنه صلى اللَّه عليه و آله : مَن قَرَأَ ثُلُثَ القُرآنِ اُعطِيَ ثُلُثَ النُبُوَّةِ ، ومَن قَرَأَ ثُلُثَيِ القُرآنِ اُعطِيَ ثُلُثَيِ النُبُوَّةِ ، ومَن قَرَأَ القُرآنَ كُلَّهُ اُعطِيَ النُبُوَّةَ كُلَّها ، ويُقالُ لَهُ يَومَ القِيامَةِ: اِقرَأ وَارقَهُ بِكُلِّ آيَةٍ دَرَجَةً ، فَيَقرَأُ ويَصعَدُ دَرَجَةً حَتّى‏ يَنجُزَ ما مَعَهُ مِنَ القُرآنِ ، ثُمَّ يُقالُ لَهُ: اِقبِض ، فَيَقبِضُ بِيَدِهِ ، ثُمَّ يُقالُ لَهُ: هَل تَدري ما بِيَدِكَ؟ فَإِذا في يَدِهِ اليُمنَى الخُلدُ ، وفِي الاُخرَى النَّعيمُ .۲

۷۶۱.الإمام زين العابدين عليه السلام - لِرَجُلٍ - : عَلَيكَ بِالقُرآنِ ؛ فَإِنَّ اللَّهَ خَلَقَ الجَنَّةَ بِيَدِهِ لَبِنَةً مِن ذَهَبٍ ولَبِنَةً مِن فِضَّةٍ ، وجَعَلَ مِلاطَهَا۳ المِسكَ ، وتُرابَهَا الزَّعفَرانَ ، وحَصاهَا اللُّؤلُؤَ ، وجَعَلَ درَجَاتِها عَلى‏ قَدرِ آياتِ القُرآنِ ؛ فَمَن قَرَأَ القُرآنَ قالَ لَهُ: اِقرَأ وَارقَ ، ومَن دَخَلَ مِنهُمُ الجَنَّةَ لَم يَكُن أحَدٌ فِي الجَنَّةِ أعلى‏ دَرَجَةً مِنهُ ما خَلَا النَّبِيّينَ وَالصِّدّيقينَ .۴

۷۶۲.الكافي عن حفص بن غياث : سَمِعتُ موسَى بنَ جَعفَرٍ عليهما السلام يَقولُ لِرَجُلٍ: أتُحِبُّ البَقاءَ فِي الدُّنيا؟ فَقالَ: نَعَم ، فَقالَ: ولِمَ؟ قالَ: لِقِراءَةِ قُل هُوَ اللَّهُ أحَدٌ ، فَسَكَتَ عَنهُ ، فَقالَ لَهُ بَعدَ ساعَةٍ: يا حَفصُ ، مَن ماتَ مِن أولِيائِنا وشيعَتِنا ولَم يُحسِنِ القُرآنَ ، عُلِّمَ في قَبرِهِ لِيَرفَعَ اللَّهُ بِهِ مِن دَرَجَتِهِ ؛ فَإِنَّ دَرَجاتِ الجَنَّةِ عَلى‏ قَدرِ آياتِ القُرآنِ ، يُقالُ لَهُ: «اِقرَأ وَارقَ» ، فَيَقرَأُ ثُمَّ يَرقى‏ .۵

1.سنن الترمذي: ج ۵ ص ۱۷۸ ح ۲۹۱۵ ، المستدرك على الصحيحين: ج ۱ ص ۷۳۹ ح ۲۰۲۹ ، شعب الإيمان : ج ۲ ص ۳۴۷ ح ۱۹۹۶ و ح ۱۹۹۷ كلّها نحوه ، تفسير القرطبي : ج ۱ ص ۸ كلّها عن أبي هريرة ، كنز العمّال: ج ۱ ص ۵۲۰ ح ۲۳۲۹ .

2.تاريخ بغداد: ج ۱۲ ص ۴۴۶ عن ابن عمر ، شعب الإيمان: ج ۲ ص ۳۴۶ ح ۱۹۹۳ و ص ۵۲۲ ح ۲۵۸۹ ، تاريخ دمشق : ج ۵۶ ص ۱۰۰ ح ۱۱۷۸۸ كلّها عن أبي اُمامة ، كنز العمّال: ج ۱ ص ۵۲۴ ح ۲۳۴۸ .

3.المِلاط : الطينُ الذي يجعل بين سافَي البناء يُملَطُ به الحائط ؛ أي يخلَط (النهاية : ج ۴ ص ۳۵۷ «ملط») .

4.تفسير القمّي: ج ۲ ص ۲۵۹ عن سليمان بن داوود ، بحار الأنوار: ج ۹۲ ص ۱۹۸ ح ۸ .

5.الكافي: ج ۲ ص ۶۰۶ ح ۱۰ ، ثواب الأعمال: ص ۱۵۷ ح ۱۰ ، أعلام الدين : ص ۳۸۷ عن الإمام الصادق عليه السلام ، بحار الأنوار: ج ۹۲ ص ۱۸۸ ح ۱۰ وراجع: كتاب من لا يحضره الفقيه: ج ۲ ص ۶۲۸ ح ۳۲۱۵ .

  • نام منبع :
    شناخت‌نامه قرآن بر پايه قرآن و حديث - جلد سوّم
    سایر پدیدآورندگان :
    جمعي از پژوهشگران، اصغر هادوي کاشاني، محمّد احسانى‏فر لنگرودى، علي‌رضا نظري خرّم، محمّدرضا حسين‌زاده، علي شاه‌ علي‌زاده، حميد رضا شيخي (مترجم)
    تعداد جلد :
    4
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    02/01/1391
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 7258
صفحه از 442
پرینت  ارسال به