ط - پرهيز از خواندن قرآن به شيوه آوازخوانى عيّاشان
۱۲۸۲.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله: قرآن را با نغمهها و آوازهاى عرب بخوانيد و از نغمههاى عيّاشان و اهل گناهان بزرگ ، دورى كنيد؛ زيرا به زودى پس از من ، مردمانى مىآيند كه هنگام قرآن خواندن ، صدايشان را مانند آوازخوانى و نوحهگرى و سرودخوانى كشيشان، در گلو مىچرخانند ؛ قرآن از حلقومشان پايينتر نمىرود. دلهاى آنها و دلهاى كسانى كه از قرآن خواندنِ آنها خوششان مىآيد، وارونه است.
۱۲۸۳.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله: من از اين بر شما مىترسم كه دين را سبُك بشماريد و [با گرفتن رشوه ]حكم بفروشيد و از خويشان ببُريد و قرآن را سرودوار ( / با ساز و آواز) بخوانيد و كسى از خود را مقدّم بداريد كه برترينِ شما در دين نيست.
۱۲۸۴.المعجم الأوسط - به نقل از عبد الرحمان بن ابى بكره ، از پدرش - : قرآن خواندنِ پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله ، با كشيدن صدا بود و در آن ، چرخاندن صدا نبود .
ى - تكرار
۱۲۸۵.سنن ابن ماجة - به نقل از ابو ذر - : پيامبر صلى اللَّه عليه و آله در نماز شب ، آيهاى را شروع كرد و تا [نماز ]صبح ، آن را [در قيام و قعود و ركوع و سجود] تكرار مىكرد. آيه اين بود: (اگر عذابشان كنى، آنان بندگان تو اند و اگر بر ايشان ببخشايى ، تو خود، توانا و حكيمى).
