۱۲۳۱.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله: قرآن خواندنِ شخص از حفظ ، هزار درجه دارد و خواندن آن از رو ، تا دو هزار درجه بر آن مى‏افزايد.

۱۲۳۲.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله: هر كس قرآن را از رو بخواند ، دو هزار حَسَنه (ثواب) برايش نوشته مى‏شود و هر كه آن را از بر بخواند ، هزار حسنه.

۱۲۳۳.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله: هر كس در هر روز ، دويست آيه از رو بخواند ، براى هفت قبرِ پيرامون قبرش شفاعت مى‏كند و خداوند ، عذاب پدر و مادرش را سبُك مى‏گرداند ، اگرچه مشرك بوده باشند.

۱۲۳۴.امام على عليه السلام: خواندن قرآن از رو ، فضيلتش بيش از خواندن آن از حفظ است.

۱۲۳۵.امام زين العابدين و امام صادق عليهما السلام: هر كس [قرآن را] با چشم و بدون صدا [آهسته در دل ]بخواند ، خداوند برايش به ازاى هر حرفى، يك حسنه مى‏نويسد، و يك گناه از او پاك مى‏كند، و او را يك درجه بالا مى‏برد .

۱۲۳۶.امام صادق عليه السلام: هر كس قرآن را از روى آن بخواند ، با چشمش بهره‏مند مى‏شود^۱ و عذاب والدينش تخفيف مى‏يابد ، اگرچه كافر باشند.

۱۲۳۷.الكافى - به نقل از اسحاق بن عمّار - : به امام صادق عليه السلام گفتم : قربانت گردم ! من قرآن را در قلبم حفظ دارم . آن را از حفظ بخوانم ، بهتر است ، يا از رو بخوانم؟
به من فرمود: «نه ! آن را از رو بخوان، كه فضيلتش بيشتر است. مگر نمى‏دانى كه نگاه كردن در قرآن ، عبادت است ؟».

۱۲۳۱.عنه صلى اللَّه عليه و آله : قِراءَةُ الرَّجُلِ القُرآنَ في غَيرِ المُصحَفِ ألفُ دَرَجَةٍ ، وقِراءَتُهُ فِي المُصحَفِ يُضاعَفُ عَلى‏ ذلِكَ إلى‏ ألفَي دَرَجَةٍ .^۱

۱۲۳۲.عنه صلى اللَّه عليه و آله : مَن قَرَأَ القُرآنَ فِي المُصحَفِ كُتِبَ لَهُ ألفا حَسَنَةٍ ، ومَن قَرَأَهُ في غَيرِ المُصحَفِ فَأَلفُ حَسَنَةٍ .^۲

۱۲۳۳.عنه صلى اللَّه عليه و آله : مَن قَرَأَ مِئَتَي آيَةٍ في كُلِّ يَومٍ نَظَراً ، شَفَعَ في سَبعَةِ قُبورٍ حَولَ قَبرِهِ ، وخَفَّفَ اللَّهُ العَذابَ عَن والِدَيهِ وإن كانا مُشرِكَينِ .^۳

۱۲۳۴.الإمام عليّ عليه السلام : القِراءَةُ فِي المُصحَفِ أفضَلُ مِنَ القِراءَةِ ظاهِراً . ^۴

۱۲۳۵.الإمام زين العابدين والإمام الصادق عليهما السلام : مَن قَرَأَ نَظَراً مِن غَيرِ صَوتٍ، كَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِكُلِّ حَرفٍ حَسَنَةً ، ومَحا عَنهُ سَيِّئَةً ، ورَفَعَ لَهُ دَرَجَةً .^۵

۱۲۳۶.الإمام الصادق عليه السلام : مَن قَرَأَ القُرآنَ فِي المُصحَفِ مُتِّعَ بِبَصَرِهِ ، وخُفِّفَ عَن والِدَيهِ وإن كانا كافِرَينِ .^۶

۱۲۳۷.الكافي عن إسحاق بن عمّار عن الإمام الصادق عليه السلام ، قال : قُلتُ لَهُ عليه السلام : جُعِلتُ فِداكَ ! إنّي أحفَظُ القُرآنَ عَلى‏ ظَهرِ قَلبي ، فَأَقرَؤُهُ عَلى‏ ظَهرِ قَلبي أفضَلُ ، أو أنظُرُ فِي المُصحَفِ؟ فَقالَ عليه السلام لي: بَلِ اقرَأهُ وَانظُر فِي المُصحَفِ ، فَهُوَ أفضَلُ ، أما عَلِمتَ أنَّ النَّظَرَ فِي المُصحَفِ عِبادَةٌ؟^۷