۷۴۶.الكافى - به نقل از ابو بصير - : از امام صادق عليه السلام در باره اين سخن خداوند : (همانا تويى بيم دهنده و براى هر گروهى ، راهنمايى است) پرسيدم .
فرمود: «پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله ، بيم دهنده است و على ، راهنما. اى ابو محمّد! آيا امروز هم راهنمايى هست؟» .
گفتم : آرى، فدايت شوم ! هميشه از شما [خاندان] ، راهنمايى از پىِ راهنمايى وجود داشته تا به تو رسيده است.
فرمود: «خدايت ، رحمت كند ، اى ابو محمّد! اگر چنين مىبود كه هر گاه آيهاى در باره مردى نازل مىشد و با مرگ آن مرد ، آن آيه هم از بين مىرفت، همه قرآن مُرده بود ؛ ولى قرآن ، هميشه زنده است و بر بازماندگان ، جارى مىشود ، همچنان كه بر گذشتگان ، جارى بوده است» .
۲ / ۷
حجّتى به سود تو يا بر ضدّ تو
۷۴۷.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله: قرآن، حجّت است ، به سود تو يا بر ضدّ تو .
۷۴۸.امام على عليه السلام: كافى است كه قرآن ، احتجاج كننده و شاكى باشد !
۲ / ۸
شفاعتگرى با شفاعتِ پذيرفته
۷۴۹.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله: هر گاه فتنهها همچون پارههاى شب تار، شما را فرا گرفت، به قرآن روى آوريد؛ زيرا قرآن ، شفاعتكنندهاى است كه شفاعتش پذيرفته مىشود و شاكىاى است كه شكايتش قبول است . هر كه آن را پيشِ روىِ (سرمشقِ) خود قرار دهد ، او را به سوى بهشت مىكشانَد و هر كس آن را پشتِ سرش بيفكنَد، او را به دوزخ مىرانَد . قرآن ، راهنمايى است كه به بهترين راه ، دلالت مىكند .
