295
شناخت‌نامه قرآن بر پايه قرآن و حديث - جلد سوّم

۱۲۱۴.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله: حائض و جُنُب نبايد چيزى از قرآن بخوانند.۱

۱۲۱۵.امام على عليه السلام: پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله در هر حالى به ما قرائت قرآن مى‏آموخت ، مگر هنگامى كه جُنُب بود.

۱۲۱۶.امام على عليه السلام - در باره شخص جُنُب - : نبايد قرآن بخواند، حتّى يك حرف از آن را.

۱۲۱۷.الكافى - به نقل از على بن اسباط ، از معصومان عليهم السلام - : از اندرزهاى خداوند عزّ وجلّ به عيسى عليه السلام اين بود كه: «اى عيسى! آستين همّت ، بالا زن ؛ زيرا هر آينده‏اى ، نزديك است، و كتاب مرا در حالى كه پاك هستى ، بخوان ، و آن را با آوازى سوزناك به گوش من برسان» .

ب - مسواك زدن‏

۱۲۱۸.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله: دهان‏هاى شما راه‏هاى قرآن اند . پس ، آنها را با مسواك زدن ، پاكيزه كنيد.

۱۲۱۹.امام صادق عليه السلام: پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله فرمود: «راه قرآن را نظافت كنيد». گفته شد: اى پيامبر خدا ! راه قرآن چيست؟ فرمود: «دهان‏هايتان». گفته شد: با چه نظافت كنيم؟ فرمود: «با مسواك» .

۱۲۲۰.امام صادق عليه السلام: من دوست دارم كه شخص هر گاه شب [براى نماز و عبادت‏] بر مى‏خيزد ، مسواك بزند و بوى خوش استعمال كند؛ زيرا زمانى كه انسان بر مى‏خيزد ، فرشته نزد او مى‏آيد تا دهانش را بر دهان او بگذارد . پس آنچه از قرآن [از دهان او ]خارج شود ، به درون آن فرشته وارد مى‏شود.

1.بنابر نظر بسيارى از فقها ، نهى از خواندن سوره‏هاى سجده‏دار ، تحريمى و در غير اين سوره‏ها ، تنزيهى است .


شناخت‌نامه قرآن بر پايه قرآن و حديث - جلد سوّم
294

۱۲۱۴.رسول اللَّه صلى اللَّه عليه و آله : لا تَقرَأُ الحائِضُ ولَا الجُنُبُ شَيئاً مِنَ القُرآنِ ۱ .۲

۱۲۱۵.الإمام عليّ عليه السلام : كانَ رَسولُ اللَّهِ صلى اللَّه عليه و آله يُقرِئُنَا القُرآنَ عَلى‏ كُلِّ حالٍ ما لَم يَكُن جُنُباً .۳

۱۲۱۶.عنه عليه السلام - فِي الجُنُبِ - : لا يَقرَأُ القُرآنَ ولا حَرفاً .۴

۱۲۱۷.الكافي عن عليّ بن أسباط عنهم عليهم السلام : فيما وَعَظَ اللَّهُ عزّ وجلّ بِهِ عيسى‏ عليه السلام : يا عيسى‏ شَمِّر فَكُلُّ ما هُوَ آتٍ قَريبٌ ، وَاقرَأ كِتابي وأنتَ طاهِرٌ ، وأَسمِعني مِنكَ صَوتاً حَزيناً .۵

ب - السِّواكُ‏

۱۲۱۸.رسول اللَّه صلى اللَّه عليه و آله : إنَّ أفواهَكُم طُرُقُ القُرآنِ ؛ فَطَهِّروها بِالسِّواكِ . ۶

۱۲۱۹.الإمام الصادق عليه السلام : قالَ رَسولُ اللَّهِ صلى اللَّه عليه و آله: نَظِّفوا طَريقَ القُرآنِ . قيلَ: يا رَسولَ اللَّهِ! وما طَريقُ القُرآنِ؟ قالَ: أفواهُكُم . قيلَ بِماذا؟ قالَ: بِالسِّواكِ .۷

۱۲۲۰.عنه عليه السلام : إنّي لَاُحِبُّ لِلرَّجُلِ إذا قامَ بِاللَّيلِ أن يَستاكَ وأن يَشُمَّ الطَّيبَ ؛ فَإِنَّ المَلَكَ يَأتِي الرَّجُلَ إذا قامَ بِاللَّيلِ حَتّى‏ يَضَعُ فاهُ عَلى‏ فيهِ ، فَما خَرَجَ مِنَ القُرآنِ مِن شَي‏ءٍ دَخَلَ جَوفَ ذلِكَ المَلَكِ .۸

1.أكثر الفقهاء قائلون بأنّ النهي عن قراءة إحدى العزائم الأربع (السور الّتي تتضمّن الآيات التي يجب السجود عند قراءتها) تحريميٌّ وفي غيرها تنزيهيٌّ .

2.سنن الترمذي: ج ۱ ص ۲۳۶ ح ۱۳۱ ، سنن ابن ماجة: ج ۱ ص ۱۹۶ ح ۵۹۶ ، السنن الكبرى : ج ۱ ص ۱۴۴ ح ۴۱۸ ، سنن الدارقطني : ج ۱ ص ۱۱۸ ح ۶ كلّها عن ابن عمر ، كنز العمّال: ج ۹ ص ۴۰۷ ح ۲۶۷۲۰ .

3.سنن الترمذي: ج ۱ ص ۲۷۴ ح ۱۴۶ ، مسند ابن حنبل: ج ۱ ص ۱۸۰ ح ۶۲۷ وص ۲۸۳ ح ۱۱۲۳ وليس فيهما «على كلّ حال» وكلّها عن عبداللَّه بن سلمة .

4.السنن الكبرى : ج ۱ ص ۱۴۴ ح ۴۱۷ ، المصنّف لعبد الرزّاق : ج ۱ ص ۳۳۶ ح ۱۳۰۶ ، المصنّف لابن أبي شيبة : ج ۱ ص ۱۲۵ ح ۹ كلّها عن أبي الغريف ، كنز العمّال: ج ۲ ص ۳۴۱ ح ۴۱۹۱ .

5.الكافي: ج ۸ ص ۱۳۵ ح ۱۰۳ عن عليّ بن أسباط ، الأمالي للصدوق : ص ۶۱۰ ح ۸۴۱ عن أبي بصير عن الإمام الصادق عليه السلام ، بحار الأنوار: ج ۱۴ ص ۲۹۳ ح ۱۴ .

6.المقنع : ص ۲۴ ، كتاب من لا يحضره الفقيه: ج ۱ ص ۵۳ ح ۱۱۲ عن الإمام عليّ عليه السلام ، أعلام الدين : ص ۲۷۳ وفيه «فطيّبوها» بدل «فطهّروها» ، بحار الأنوار : ج ۸۰ ص ۳۴۴ ح ۲۴ ؛ حلية الأولياء : ج ۴ ص ۲۹۶ عن سعيد بن جبير عن الإمام عليّ عليه السلام عنه صلى اللَّه عليه و آله ، كنز العمّال : ج ۱ ص ۶۰۳ ح ۲۷۵۱ .

7.المحاسن: ج ۲ ص ۳۷۷ ح ۲۳۲۳ عن إسماعيل بن أبان الحنّاط ، الجعفريّات : ص ۱۵ عن الإمام الكاظم عن آبائه عليهم السلام ، دعائم الإسلام : ج ۱ ص ۱۱۹ عن الإمام الصادق عن آبائه عليهم السلام ، بحار الأنوار : ج ۷۶ ص ۱۳۱ ح ۲۲ .

8.المحاسن: ج ۲ ص ۳۷۸ ح ۲۳۲۵ عن إسحاق بن عمّار ، بحار الأنوار: ج ۷۶ ص ۱۳۱ ح ۲۴ .

  • نام منبع :
    شناخت‌نامه قرآن بر پايه قرآن و حديث - جلد سوّم
    سایر پدیدآورندگان :
    جمعي از پژوهشگران، اصغر هادوي کاشاني، محمّد احسانى‏فر لنگرودى، علي‌رضا نظري خرّم، محمّدرضا حسين‌زاده، علي شاه‌ علي‌زاده، حميد رضا شيخي (مترجم)
    تعداد جلد :
    4
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    02/01/1391
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 6960
صفحه از 442
پرینت  ارسال به